فیض دائم خداوند

[ویکی فقه] دوام فیض که یکی از صفات خداوند است از لوازم قدرت نامحدود اوست؛ به این بیان که قدرت خداوند مبدا و منشا ایجاد و علت ماسوای خداست.
توجه به این نکته لازم است که اگر چه خداوند مبدا و منشا به معنای علت فاعلی است ولی فاعلیت و مفیض بودن خدا نسبت به مخلوقات به نحو علت تامه است. چون با توجه به مبانی حکمت متعالیه، همه مخلوقات عین ربط و وابستگی به خدا هستند و بر اساس ادله توحیدی هیچ وجودی غیر از خدا را نمی توان فرض کرد که به نحو مستقل، مفیض وجود و کمالات باشد.
فیض بی نهایت
دوام فیض که یکی از صفات خداوند است از لوازم قدرت نامحدود اوست. به این بیان که قدرت خداوند مبدا و منشا ایجاد و علت ماسوای خداست. قدرت نامحدود خداوند از صفات ذاتی خداوند محسوب شده و عین ذات متعالی اوست و از آنجا که ذات خداوند نامحدود است پس صفاتی که عین ذات او هستند نیز نامحدود می باشند. پس قدرت خداوند نامحدود است و طبعا فیض و رحمت و عطایای او هم نامتناهی خواهند بود. چون لازمه قدرت نامحدود، فیض و رحمت نامحدود است.
استدلال بر فیض دائم
...