فیض ا. [ ف َ ضُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن احمد، معروف به ابن القاب رومی ( 950 هَ. ق. / 1543 م. - 1020 هَ. ق. / 1611 م. ). فاضلی از قضاة است که او را بتازی آثار منظوم است. اصلاً ترک بود ولی در ادب عربی وارد و گوینده ای فصیح بود. مدتی در حلب و سپس در شام قاضی بود. ( از اعلام زرکلی از خلاصة الاثر ).
