فیص

لغت نامه دهخدا

فیص. [ ف َ ] ( ع مص ) رفتن و دور شدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || سخن گفتن. || ظاهر و بیان کردن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس