فیزیک دیجیتال ( به انگلیسی: digital physics ) بر اساس یک فرض منطقی است که می گوید کل تاریخ کائنات محاسبه پذیر است؛ به این معنا که خروجی ( احتمالاً کوچک ) یک برنامهٔ رایانه ای است.
این نظریه معتقد است که عالم یا حقیقت به صورت یک یا بیش از یکی از فرض های زیر است:
• صرفاً یک رایانه
• یک اجرای رایانه ای ( یک حقیقت شبیه سازی شده )
• به طور ذاتی دیجیتال
• به طور ذاتی اطلاعاتی ( گرچه هر اطلاعات هستی شناسی الزاماً دیجیتال نیست ) می باشد.
این فرضیه برای اولین بار در کتاب محاسبهٔ فضایی اثر کنراد تسوزه مطرح شد. طرفداران آن ادوارد فردکین، استیون ولفرم، یورگن اسمچ هیوب و جرالد هوف ( برندهٔ جایزهٔ نوبل ) می باشند. آن ها اعتقاد دارند طبیعت ذاتی احتمالی مکانیک کوانتومی با مفهوم محاسبه پذیری ناسازگار نیست. نسخهٔ کوانتومی فیزیک دیجیتال در سال ۲۰۰۶ توسط ست لوید پیشنهاد شده است.
علوم رایانه ای نظری بر مبنای ایده های ماشین تورینگ پایه گذاری شده است؛ ماشینی فرضی که توسط آلن تورینگ در سال ۱۹۳۶ شرح داده شد. اگرچه آن ها از لحاظ مکانیکی ساده هستند، اما به نظر می رسد، همان طور که از تز چرچ - تورینگ برمی آید، ماشین های تورینگ به اندازهٔ کافی برای حل هر مسئلهٔ منطقی، توانمند هستند. ( برای تئوری کارهای علوم رایانه توان، توانایی حل مسئله در حالت کلی است بدون در نظر گرفتن سرعت حل مسئله ) ماشین تورینگ در نهایت یک سقف عملی و کاربردی برای توان های محاسباتی است و از احتمال های فرضی که با ابررایانه ها بیان می شود، جدا است.
اصل هم ارزی محاسباتی، همان طور که استفن ولفرم آن را نامگذاری کرده است، یک انگیزه و محرک قدرتمند در روش دیجیتال است. اگر درست باشد، به این معناست که هر چیزی می تواند به وسیله ماشین یکسانی محاسبه شود، و بنابراین به وسیلهٔ یک ماشین ذاتاً ساده، می توان نیازهای سنتی در فیزیک را به منظور یافتن قوانین سادهٔ اصولی و سازوکارها تکمیل کرد.
فیزیک دیجیتال قابل تکذیب است: ردهٔ رایانه های کم توان تر نمی توانند رده رایانه های با توان بیشتر را شبیه سازی کنند؛ بنابراین، اگر کائنات ما شبیه سازی شده باشد، یک کامپیوتر دست کم به قدرت ماشین تورینگ استفاده شده است. اگر ما یک ابررایانه بیابیم یا بسازیم که بتواند عالم را شبیه سازی کند؛ از سوی دیگر ما نمی توانیم با یک ماشین تورینگ شبیه سازی شده باشیم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نظریه معتقد است که عالم یا حقیقت به صورت یک یا بیش از یکی از فرض های زیر است:
• صرفاً یک رایانه
• یک اجرای رایانه ای ( یک حقیقت شبیه سازی شده )
• به طور ذاتی دیجیتال
• به طور ذاتی اطلاعاتی ( گرچه هر اطلاعات هستی شناسی الزاماً دیجیتال نیست ) می باشد.
این فرضیه برای اولین بار در کتاب محاسبهٔ فضایی اثر کنراد تسوزه مطرح شد. طرفداران آن ادوارد فردکین، استیون ولفرم، یورگن اسمچ هیوب و جرالد هوف ( برندهٔ جایزهٔ نوبل ) می باشند. آن ها اعتقاد دارند طبیعت ذاتی احتمالی مکانیک کوانتومی با مفهوم محاسبه پذیری ناسازگار نیست. نسخهٔ کوانتومی فیزیک دیجیتال در سال ۲۰۰۶ توسط ست لوید پیشنهاد شده است.
علوم رایانه ای نظری بر مبنای ایده های ماشین تورینگ پایه گذاری شده است؛ ماشینی فرضی که توسط آلن تورینگ در سال ۱۹۳۶ شرح داده شد. اگرچه آن ها از لحاظ مکانیکی ساده هستند، اما به نظر می رسد، همان طور که از تز چرچ - تورینگ برمی آید، ماشین های تورینگ به اندازهٔ کافی برای حل هر مسئلهٔ منطقی، توانمند هستند. ( برای تئوری کارهای علوم رایانه توان، توانایی حل مسئله در حالت کلی است بدون در نظر گرفتن سرعت حل مسئله ) ماشین تورینگ در نهایت یک سقف عملی و کاربردی برای توان های محاسباتی است و از احتمال های فرضی که با ابررایانه ها بیان می شود، جدا است.
اصل هم ارزی محاسباتی، همان طور که استفن ولفرم آن را نامگذاری کرده است، یک انگیزه و محرک قدرتمند در روش دیجیتال است. اگر درست باشد، به این معناست که هر چیزی می تواند به وسیله ماشین یکسانی محاسبه شود، و بنابراین به وسیلهٔ یک ماشین ذاتاً ساده، می توان نیازهای سنتی در فیزیک را به منظور یافتن قوانین سادهٔ اصولی و سازوکارها تکمیل کرد.
فیزیک دیجیتال قابل تکذیب است: ردهٔ رایانه های کم توان تر نمی توانند رده رایانه های با توان بیشتر را شبیه سازی کنند؛ بنابراین، اگر کائنات ما شبیه سازی شده باشد، یک کامپیوتر دست کم به قدرت ماشین تورینگ استفاده شده است. اگر ما یک ابررایانه بیابیم یا بسازیم که بتواند عالم را شبیه سازی کند؛ از سوی دیگر ما نمی توانیم با یک ماشین تورینگ شبیه سازی شده باشیم.
wiki: فیزیک دیجیتال