بینایی یا دیدن اجسام و ادراک آن ها حاصل عملکرد چند عضو مانند چشم، عصب بینایی و مغز است.
هر نقطه ای از شیء پرتوهای نور را در همهٔ جهات می فرستد اما فقط برخی از این پرتوها به چشم وارد می شوند. پرتوهای برخاسته از یک نقطهٔ شیء، از نقاط مختلف عدسی عبور می کنند. برای اینکه تصویر روشنی تشکیل شود باید این پرتوهای مختلف در نقطهٔ واحدی در شبکیه به هم برسند ( همگرائی ) . برای هر نقطهٔ شیء، نقطهٔ متناظری در تصویر تشکیل شده بر شبکیه وجود دارد. توجه کنید که تصویر شبکیه وارونه و معمولاً بسیار کوچکتر از خود شیء است. قبل از ورود نور به عدسی، نور در قرنیه شکست می یابد. بیشترین انکسار پرتوهای نور در قرنیه روی می دهد. قرنیه عروق خونی ندارد چون برای عبور نور باید شفاف باشد و بنابراین از طریق انتشار تغذیه می شود. عدسی و قرنیه چشم وظیفه دارند با ایجاد تحدب مناسب شعاعهای امواج نوری رسیده از اجسام خارجی را شکسته و بر روی شبکیه ( به خصوص ماکولا ) متمرکز کنند ( بیندازند ) . به عبارت دیگر نقطه کانونی عدسی باید روی شبکیه باشد و تصویر آنجا تشکیل شود. حال اگر به هر دلیلی اینکار انجام نشود ما یک عیب انکساری چشم داریم.
مردمک که سومین بخش دستگاه تشکیل تصویر است، روزنه ای مدور است که قطر آن در پاسخ به مقدار نور تغییر می کند. اندازهٔ مردمک در نور ضعیف به حداکثر و در نور درخشان به حداقل می رسد و از این طریق نور کافی برای حفظ کیفیت تصویر در سطوح مختلف نور تأمین می شود.
عضلات کره چشم باعث حرکت کره چشم می شوند. کره چشم می تواند بدون جابه جایی طول محورهای عرضی، عمودی و جلویی - عقبی حرکت کند. هر یک از عضلات کره چشم مخصوص نوعی از حرکت هستند. مثلاً نوعی از آن ها باعث حرکت چشم به بالا و داخل می شود، نوع دیگر باعث حرکت به پایین و داخل، نوعی باعث حرکت چشم به داخل و نوعی دیگر باعث حرکت آن به خارج می شود، نوعی باعث چرخاندن چشم می شود.
شبکیه لایه ای از بافت عصبی است که در قسمت خلفی و طرفی چشم قرار دارد. شبکیه از نظر سلولی لایه های زیادی دارد که در آن سه لایه مهم ترند: ۱ ) سلول های گیرنده نور که همان سلول های استوانه ای و مخروطی هستند که رنگدانه دارند و در مقابل نور واکنش نشان می دهند. ۲ ) سلول های دو قطبی. ۳ ) سلول های گانگلیونیک.
در شبکیه دو نوع یاختهٔ گیرنده نور وجود دارند که به دلیل شکل خاصشان میله ( rod ) و مخروط ( cone ) نامیده می شوند. هریک از این دو نوع گیرنده برای مقصود خاصی تخصص یافته است. میله ها برای دید شب ساخته شده اند. این یاخته ها در نور کم عمل می کنند و احساس های فاقد رنگ را سبب می شوند. مخروط ها برای نور روز مناسب تر هستند. این یاخته ها به نورهای شدید پاسخ می دهند و موجب احساس رنگ می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهر نقطه ای از شیء پرتوهای نور را در همهٔ جهات می فرستد اما فقط برخی از این پرتوها به چشم وارد می شوند. پرتوهای برخاسته از یک نقطهٔ شیء، از نقاط مختلف عدسی عبور می کنند. برای اینکه تصویر روشنی تشکیل شود باید این پرتوهای مختلف در نقطهٔ واحدی در شبکیه به هم برسند ( همگرائی ) . برای هر نقطهٔ شیء، نقطهٔ متناظری در تصویر تشکیل شده بر شبکیه وجود دارد. توجه کنید که تصویر شبکیه وارونه و معمولاً بسیار کوچکتر از خود شیء است. قبل از ورود نور به عدسی، نور در قرنیه شکست می یابد. بیشترین انکسار پرتوهای نور در قرنیه روی می دهد. قرنیه عروق خونی ندارد چون برای عبور نور باید شفاف باشد و بنابراین از طریق انتشار تغذیه می شود. عدسی و قرنیه چشم وظیفه دارند با ایجاد تحدب مناسب شعاعهای امواج نوری رسیده از اجسام خارجی را شکسته و بر روی شبکیه ( به خصوص ماکولا ) متمرکز کنند ( بیندازند ) . به عبارت دیگر نقطه کانونی عدسی باید روی شبکیه باشد و تصویر آنجا تشکیل شود. حال اگر به هر دلیلی اینکار انجام نشود ما یک عیب انکساری چشم داریم.
مردمک که سومین بخش دستگاه تشکیل تصویر است، روزنه ای مدور است که قطر آن در پاسخ به مقدار نور تغییر می کند. اندازهٔ مردمک در نور ضعیف به حداکثر و در نور درخشان به حداقل می رسد و از این طریق نور کافی برای حفظ کیفیت تصویر در سطوح مختلف نور تأمین می شود.
عضلات کره چشم باعث حرکت کره چشم می شوند. کره چشم می تواند بدون جابه جایی طول محورهای عرضی، عمودی و جلویی - عقبی حرکت کند. هر یک از عضلات کره چشم مخصوص نوعی از حرکت هستند. مثلاً نوعی از آن ها باعث حرکت چشم به بالا و داخل می شود، نوع دیگر باعث حرکت به پایین و داخل، نوعی باعث حرکت چشم به داخل و نوعی دیگر باعث حرکت آن به خارج می شود، نوعی باعث چرخاندن چشم می شود.
شبکیه لایه ای از بافت عصبی است که در قسمت خلفی و طرفی چشم قرار دارد. شبکیه از نظر سلولی لایه های زیادی دارد که در آن سه لایه مهم ترند: ۱ ) سلول های گیرنده نور که همان سلول های استوانه ای و مخروطی هستند که رنگدانه دارند و در مقابل نور واکنش نشان می دهند. ۲ ) سلول های دو قطبی. ۳ ) سلول های گانگلیونیک.
در شبکیه دو نوع یاختهٔ گیرنده نور وجود دارند که به دلیل شکل خاصشان میله ( rod ) و مخروط ( cone ) نامیده می شوند. هریک از این دو نوع گیرنده برای مقصود خاصی تخصص یافته است. میله ها برای دید شب ساخته شده اند. این یاخته ها در نور کم عمل می کنند و احساس های فاقد رنگ را سبب می شوند. مخروط ها برای نور روز مناسب تر هستند. این یاخته ها به نورهای شدید پاسخ می دهند و موجب احساس رنگ می شوند.
wiki: فیزیولوژی دستگاه بینایی