فیروز کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پیروز کردن. کسی را بر دیگری چیره ساختن : تو را کرد فیروز برفور هندبه دارا و بر نامداران سند.فردوسی.رجوع به فیروز و پیروز شود.
