فیدس

فیدِس یا فیدِس پوبلیکا، در اساطیر روم و دین رومی، الهه اعتماد بود. [ ۱]
فیدس، یا فیدس پوبلیکا، تجسم تعهد و وفاداری در اساطیر روم باستان به شمار می آمد. کیش این خدابانو، بسیار کهن بود و گفته می شود که بنیانگذار این کیش، نوما پومپیلیوس، دومین پادشاه روم، بود. تصویر فیدس، از جمله بر سکه های دومینیتی مربوط به سالهای ۸۱ تا ۹۶ میلادی درج شده که نمونه هایی از آن در موزه ناسیونال رومانو واقع در رم نگهداری می شود. [ ۲]
معبد او در کاپیتول، مکانی بود که در آن سنای روم عهد و پیمان های دولتی این کشور با کشورهای خارجی را نگهداری می کرد، چراکه معروف بود که فیدس در این مکان ( معبد خویش ) آنها را محافظت خواهد کرد. فیدس همچنین با نام فیدس پابلیکا پوپولی رومانی، به معنای: نماد اعتماد مشترک مردم روم، یا: نماد اعتماد عموم مردم روم، نیز مورد پرستش قرار می گرفت. او را به صورت زن جوانی توصیف کرده اند که تاجی از جنس شاخه های زیتون بر سر گذاشته، و با یک فنجان یا یک لاک پشت همراه است، یا پرچم نظامی در دست گرفته است. وی همچنین پوشش یا حجاب یا چادر سفید رنگی در بر دارد؛ و کشیش یا کاهن مخصوص او نیز، همین جامه سفید را در بر می کند، تا پیوند و اتصال خود را به بالاترین خدای بهشت یا آسمان، یعنی ژوپیتر و دیوس فیدوس نشان دهد. [ ۱]
دومین شهریار رم، نوما پومپیلیوس، جشنواره ای سالانه را که به فیدس اختصاص داشت، برپا می نمود و طی این جشن، مقرر کرده بود که کشیش ها یا کاهنان بزرگ ( سه نفر کاهنی که فلامینز مایورس خوانده می شدند ) ، در ارابه طاقدار ویژه ای که توسط دو اسب کشانیده می شد بنشینند و به نیایشگاه او ملحق شوند. آنان برای آن که نشان دهند که به طور مطلق به ایزدبانو فیدس تعلق دارند، ناگزیر بودند که سر خود را پوشانیده و همچنین دست راست خویش را دو پوششی بپیچند و اینگونه به معبد خدمت نمایند. [ ۱]
معبد فیدس در تپه کاپیتولین قرار داشت. معادل یونانی او پیستیس نامیده می شد.