فیتوشیمی یا گیاه شیمی ( به فرانسوی: Phytochimie ) میان رشتهای از دانش پایه شیمی و گیاه شناسی است که به بررسی ترکیبات موجود در گیاهان و چگونگی استخراج آنان می پردازد.
این مواد، ترکیب های به لحاظ زیستی فعالی هستند که در گیاهان یافت می شوند. این ترکیب ها غنی از ویتامین، مواد معدنی و کلروفیل می باشند. مواد فیتوشیمیایی دارای خواص محافظتی در برابر عامل های بیماری برای گیاهان هستند. این مواد برای زنده ماندن انسان حیاتی نیستند. گیاهان مواد فیتوشیمیایی را برای حفاظت از خود تولید می کنند. تحقیقات اخیر نشان داده است که این مواد، برای حفاظت انسان ها در برابر بیماری ها نیز مفیدند. بیش از هزار نوع از مواد فیتوشیمیایی، تاکنون شناخته شده است. از شناخته شده ترین این مواد، می توان به لیکوپن در گوجه فرنگی، ایزوفلاوین در سویا و زردینه ( رنگیزه ) در میوه ها را نام برد. [ ۱]
در این شاخه از شیمی به بررسی خواص شیمیایی و دارویی گیاهان مختلف می پردازند. در واقع شاخه ای از علم شیمی است که به مطالعه ترکیبات شیمیایی گیاهان مانند متابولیت های ثانویه گیاهی می پردازد. به بیانی دیگر می توان گفت که این علم با شیمی گیاهان دارویی طی سالیان بسیار زیاد ارتباط داشته است و ترکیبات گیاهی نقش بسزایی در صنعت داروسازی داشته اند. از روش های معمول در علم می توان به استخراج و جداسازی، تغلیظ، آنالیز و روش های کروماتوگرافی و الکتروفورز که باعث شناخت فرمول های دقیق ساختاری و مسیرهای بیوسنتزی می شود. شواهد فیتوشیمیایی از انواع شواهد و صفات مورد استفاده در طبقه بندی های فیلوژنتیکی هستند، به شکلی که در گونه های دارای نزدیکی و خویشاوندی با یکدیگر، ترکیبات مشابهی یافت می شود، اما همیشه نیز این گونه نیست.
در بلندمدت، گیاهان می توانند منبع بدست آوردن مواد شیمیایی مورد نیاز ما باشند. امروزه پتروشیمی است که حرف اول را می زند و مواد لازم بشر از این راه تولید می شود. صنعت فیتوشیمی ( فیتوپالایشگاه یا پالایشگاه گیاهی ) می تواند جایگزین پتروشیمی شود. منتها این جایگزینی، به دلیل پیچیدگی آن و نیز مسائل تجارت اقتصاد فنی، به آینده بسیار دوری تعلق خواهد داشت. پیش بینی این همه برای حالا خیلی زود است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مواد، ترکیب های به لحاظ زیستی فعالی هستند که در گیاهان یافت می شوند. این ترکیب ها غنی از ویتامین، مواد معدنی و کلروفیل می باشند. مواد فیتوشیمیایی دارای خواص محافظتی در برابر عامل های بیماری برای گیاهان هستند. این مواد برای زنده ماندن انسان حیاتی نیستند. گیاهان مواد فیتوشیمیایی را برای حفاظت از خود تولید می کنند. تحقیقات اخیر نشان داده است که این مواد، برای حفاظت انسان ها در برابر بیماری ها نیز مفیدند. بیش از هزار نوع از مواد فیتوشیمیایی، تاکنون شناخته شده است. از شناخته شده ترین این مواد، می توان به لیکوپن در گوجه فرنگی، ایزوفلاوین در سویا و زردینه ( رنگیزه ) در میوه ها را نام برد. [ ۱]
در این شاخه از شیمی به بررسی خواص شیمیایی و دارویی گیاهان مختلف می پردازند. در واقع شاخه ای از علم شیمی است که به مطالعه ترکیبات شیمیایی گیاهان مانند متابولیت های ثانویه گیاهی می پردازد. به بیانی دیگر می توان گفت که این علم با شیمی گیاهان دارویی طی سالیان بسیار زیاد ارتباط داشته است و ترکیبات گیاهی نقش بسزایی در صنعت داروسازی داشته اند. از روش های معمول در علم می توان به استخراج و جداسازی، تغلیظ، آنالیز و روش های کروماتوگرافی و الکتروفورز که باعث شناخت فرمول های دقیق ساختاری و مسیرهای بیوسنتزی می شود. شواهد فیتوشیمیایی از انواع شواهد و صفات مورد استفاده در طبقه بندی های فیلوژنتیکی هستند، به شکلی که در گونه های دارای نزدیکی و خویشاوندی با یکدیگر، ترکیبات مشابهی یافت می شود، اما همیشه نیز این گونه نیست.
در بلندمدت، گیاهان می توانند منبع بدست آوردن مواد شیمیایی مورد نیاز ما باشند. امروزه پتروشیمی است که حرف اول را می زند و مواد لازم بشر از این راه تولید می شود. صنعت فیتوشیمی ( فیتوپالایشگاه یا پالایشگاه گیاهی ) می تواند جایگزین پتروشیمی شود. منتها این جایگزینی، به دلیل پیچیدگی آن و نیز مسائل تجارت اقتصاد فنی، به آینده بسیار دوری تعلق خواهد داشت. پیش بینی این همه برای حالا خیلی زود است. [ ۲]
wiki: فیتوشیمی