فیتز جرالد ادوارد

دانشنامه آزاد فارسی

فیتْز جِرالْد، اِدْوارْد (۱۸۰۹ـ۱۸۸۳)(Fitzgerald, Edward)
شاعر و مترجم انگلیسی. در ترینیتی کالج کیمبریج درس خواند (۱۸۲۶ـ۱۸۳۰). پس از کسب دانشنامۀ علمی از آن دانشگاه، بیشتر عمرش را، در سادگی و انزوا، در زادبومش سافُک گذراند. جز اقامت کوتاهی در فرانسه (۱۸۳۵) هرگز زادبوم خود را ترک نکرد. از ۱۸۵۲ با راهنمایی دوست خود ادوارد بایلز کاول (۱۸۲۶ـ۱۹۰۳) به آموختن زبان فارسی، پرداخت. در ۱۸۵۶ با کمک کاول حکایت سلامان و ابسال جامی را به شعر انگلیسی ترجمه و در دو جلد منتشر کرد. در ۱۸۵۹ ترجمۀ منظوم خود از رباعیات عمر خیام را، بی آوردن نام مترجم، در لندن منتشر کرد. ابتدا کسی به این کتاب توجه نکرد، اما در ۱۸۶۰ دنتی گابریل روستی (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲)، شاعر و نقاش انگلیسی ترجمه های فیتز جرالد را در تألیفات خود آورد و آن ها را ستود و پس از او سوینبرن، شاعر بلندآوازۀ انگلیسی، این ترجمه را خواند و شرحی مفصل دربارۀ فیتز جرالد نوشت. دیری نگذشت که ترجمۀ فیتز جرالد از رباعیات خیام در میان انگلیسی ها آوازۀ بسیار یافت و از پرفروش ترین آثار ادبی در زبان انگلیسی شد. از دیگر آثارش: ترجمۀ منظوم خلاصه ای از داستان منطق الطیر با نام مجمع پرندگان (۱۸۵۶ـ۱۸۶۲)؛ ترجمۀ شش نمایش نامۀ کالدرون از اسپانیایی (۱۸۵۳)؛ ترجمۀ آگاممنون اشیل از یونانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس