فیبریلاسیون زدایی

دانشنامه آزاد فارسی

فیبریلاسیون زدایی (defibrillation)
(یا: دی فیبریلاسیون) استفاده از جریان برق، برای تبدیل الگوی آشفتۀ ضربان قلب به الگویی منظم. در فیبریلاسیون، که در اغلب بیماری های قلبی رخ می دهد، عضلۀ قلب به شکلی نامنظم منقبض می شود و درنتیجه، قلب قادر به تلمبه کردن مؤثر خون نیست. برای بازگرداندن وضعیت طبیعی ضربان قلب، بعد از تماس الکترودها با قفسۀ سینه، یک یا چند شوک به فرد می دهند. در بدن بیماران مبتلا به بی نظمی ضربان قلب، دستگاه فیبریلاسیون زدای در قفسۀ سینه کاشته می شود و الکترود آن از راه سیاهرگ ها به طرف راست قلب وارد می شود. این دستگاه اولین بار در ۱۹۸۰ در بدن بیماران قرار داده شد و در ۱۹۹۶، حدود ۵۰هزار تا ۸۰هزار بیمار در جهان از آن استفاده می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس