فیاحه

لغت نامه دهخدا

( فیاحة ) فیاحة. [ ف َی ْ یا ح َ ] ( ع ص ) ناقة فیاحة؛ ماده شتر بزرگ پستان بسیارشیر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || مؤنث فَیّاح. ( اقرب الموارد ). رجوع به فَیّاح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس