فی حاله الطفولیه

پیشنهاد کاربران

رساله فی حاله الطفولیه یکی از رساله های شهاب الدین یحیی سهروردی است. در این کتاب، سهروردی از دشواری بازگفتن علم اسرار الهی، به آنان که آمادگی پذیرش آن را ندارند صحبت می کند. اصل اساسی آموزشهای معنوی این کتاب عرضه راهنمائی عملی برای طی طریقت روحانی است.
...
[مشاهده متن کامل]

تشریح بسیاری از نکات ظریف عرفانی در این کتاب، آشنائی کامل شهاب الدین سهروردی را با دشواری های طریقه سلوک ظاهر می سازد.
سهروردی این نکته را ضمن گفتگویی نمادین میان بطی و سمندری بیان می کند:
عقیده بر این است که عبور سمندر از آتش او را در برابر همه آفات مصون کرده است. بط از لذت نوشیدن آب سرد در وسط فصل زمستان داد سخن می دهد، در حالیکه سمندر از سرما رنج می برد.
هر یک از این دو می توانند مطابق با تجربه خود تعبیری متفاوت از «آب سرد» عرضه کنند.
خرد جاویدان یا حکمة خالده از طریق ادراک حسی به دست نمی آید.
پس از تغییر سطح آگاهی سالک، شنیدن و دیدن او توسط جان صورت می گیرد و اعضا و جوارح مادی مانند چشم و گوش در آن ساحت کارایی ندارد، عین عبارت سهروردی چنین است:
پس جان آن ذوق را از دست گوش بستاند، گوید که تو سزاوار آن نیستی که این شنوی، گوش را از شنیدن معزول کند و خویشتن شنود، زیرا که در آن عالم شنیدن کار گوش نبود.
مولانا، همین مطلب را در دیوان شمس، غزل ۱۲۷۰ آورده:
چشم گشا شش جهت شعشعه نور بین - گوش گشا سوی چرخ ای شده چشم تو گوش
همین فرایند به وضوح در معرفت دون خوان ماتوس بیان گردیده است.
رابطهٔ میان حواس بیرونی و درونی از نظر سهروردی:
حصول دانش با ادراک حسی آغاز می شود. سهروردی حواس بیرونی را به حجرهٔ زنان و محدودیت های ادراک حسی را به بند و زنجیرهای دنیای کودکان تشبیه می کند.
کسی که خود را از این بندها آزاد سازد، به ادراک عالم تجرد دست خواهد یافت.
هدف رساله فی حالة الطفولیة ترسیم طریقت معنوی و سفر سالک از ابتدای این طریقه است که سهروردی آن ( طریقه ) را به طرزی نمادین همان طفولیت می داند.
اهمیت داشتن یک راهنما برای احتراز از خطرات راه، و نیز مقامات مختلف تحولات درونی جزو موضوعاتی است که سهروردی به تفصیل شرح می دهد.

فی حاله الطفولیه
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/فی_حاله_الطفولیه

بپرس