فکنده سپر. [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ س ِ پ َ ] ( ص مرکب ) مغلوب.( یادداشت مؤلف ). شکست خورده. تسلیم شده : راست گفتی هزیمتی سپهندخسته و جسته و فکنده سپر.فرخی ( دیوان ص 101 ).چه عجب داری از فکنده سپرشرم عثمان ز رعب پیغمبر.سنائی.