کم مباش از درخت سایه فکن
هرکه سنگت زند گهر بخشش.
ابن یمین.
فکن. [ ف َ ] ( ع مص ) ستیهیدن در دروغ و درگذشتن در آن و بازنایستادن. ( منتهی الارب ). لج بازی و درگذشتن در دروغ. ( از اقرب الموارد ).
فکن
/fekan/
لغت نامه دهخدا
کم مباش از درخت سایه فکن
هرکه سنگت زند گهر بخشش.
فکن. [ ف َ ] ( ع مص ) ستیهیدن در دروغ و درگذشتن در آن و بازنایستادن. ( منتهی الارب ). لج بازی و درگذشتن در دروغ. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید