فکل بند. [ ف ُ ک ُ ب َ ] ( نف مرکب ) فکل بندنده. کسی که فکل به کار برد. ( فرهنگ فارسی معین ) : زین فکل بندان لوس کون نشوی نادرست یک تن از تهران بمرز خاوران رهبر نبود.
بهار.
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی که فکل به کار برد : زین فکل بندان لوس .... نشوی نادرست یک تن از تهران بمرز خاوران رهبر نبود .
