فکز

لغت نامه دهخدا

فکز. [ ف َک ْ / ف َ ک َ ] ( اِ ) بینی دیگدان. || دودکش اجاق. ( فرهنگ فارسی معین ) :
ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی
سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان.

دقیقی.

۱ - بینی دیگدان ۲ - دودکش ( اجاق ) : ز بس که آتش فتنه بدل برافروزی سیاه روی و غلیظی جو فکز آتشدان .
بینی دیگدان . دودکش اجاق

(فَ ) (اِ. ) ۱ - بینی دیگدان . ۲ - دودکش (اجاق ).

دودکش: ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی / سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان (دقیقی: ۱۰۴ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید