فکاهی خوانی

دانشنامه آزاد فارسی

فُکاهی خوانی
خواندن اشعار فکاهی با آواز. احتمالاً این نوع موسیقی، به ویژه نزد مطرب ها، سابقه ای طولانی دارد. ضربی خوانی و چرندگویی زیرمجموعۀ فکاهی خوانی اند. پاره ای از تصنیف های عامیانه دورۀ قاجار و ترانه های اندرونی نیز از این جمله اند. در حوزۀ هنر رسمی، احتمالاً نخستین نمونه های آن یکی دو اثر از ابوالحسن صباست، با نام عامیانۀ زیر بازارچۀ گلبندک و دانس کمیک آش رشته که حدود ۱۳۱۲ش ساخته شده اند و به ویژه برخی از ترانه های فکاهیِ اسماعیل مهرتاش که بدیع زاده در اوایل دهۀ ۱۳۱۰ش خواند؛ مثل زالکه زال زالکه و یکی یه پوله خروس. سنت فکاهی خوانی، پس از آن در پیش پرده خوانی ها ادامه پیدا کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس