فویه آلفرد. فویِّه، آلْفِرِد (۱۸۳۸ـ۱۹۱۲)(Fouillée, Alfred)
فیلسوف و جامعه شناس خودآموختۀ فرانسوی. تدریس در دانشسرای عالی پاریس را به سبب عدم سلامت جسمانی رها کرد و به تألیف و تحقیق پرداخت. در ۱۸۷۲ به عضویت آکادمی علوم اخلاقی و سیاسی درآمد. فویه کمر به آشتی دادن ایدئالیسم و طبیعت گرایی با یکدیگر بست و برای دستیابی به این تلفیق فلسفۀ افلاطون با علم جدید، مفهوم «ایده ـ فورس» را پدید آورد به این معنی که آرمان از عمل جدایی ناپذیر است. در این نظریۀ حرکتیِ شعور، آرمان ها حکم عامل دگرگونی و پیشرفت را می یابند. ازجمله آثار اوست: فلسفۀ سقراط؛ فلسفۀ افلاطون؛ تاریخ فلسفه؛ نقد عقاید اخلاقی معاصر؛ جامعه شناسی معاصر.
فیلسوف و جامعه شناس خودآموختۀ فرانسوی. تدریس در دانشسرای عالی پاریس را به سبب عدم سلامت جسمانی رها کرد و به تألیف و تحقیق پرداخت. در ۱۸۷۲ به عضویت آکادمی علوم اخلاقی و سیاسی درآمد. فویه کمر به آشتی دادن ایدئالیسم و طبیعت گرایی با یکدیگر بست و برای دستیابی به این تلفیق فلسفۀ افلاطون با علم جدید، مفهوم «ایده ـ فورس» را پدید آورد به این معنی که آرمان از عمل جدایی ناپذیر است. در این نظریۀ حرکتیِ شعور، آرمان ها حکم عامل دگرگونی و پیشرفت را می یابند. ازجمله آثار اوست: فلسفۀ سقراط؛ فلسفۀ افلاطون؛ تاریخ فلسفه؛ نقد عقاید اخلاقی معاصر؛ جامعه شناسی معاصر.
wikijoo: فویه،_آلفرد_(۱۸۳۸ـ۱۹۱۲)