فوکویاما، فرانْسیس (۱۹۵۲)(Fukuyama, Francis)
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
نظریه پرداز امریکایی و متخصص اقتصاد سیاسی. تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه کورنل آغاز کرد، در کلاس آلن بلوم فلسفۀ سیاسی آموخت، و دانشنامۀ دکتری علوم سیاسی اش را از دانشگاه هاروارد گرفت. رئیس گروه توسعۀ اقتصادی بین المللی دانشگاه هاپکینز امریکاست. با تألیف کتابی به نام پایان تاریخ و آخرین انسان (۱۹۹۲) که پیروزی نهایی لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی را پیشگویی می کند، به شهرت رسید. او مدعی شد که پس از پایان جنگ سرد و برچیدن دیوار برلین (۱۹۸۹)، سیر تاریخ بشر در قالب مبارزۀ مکتب ها کمابیش به پایان رسیده و جهان، لیبرال دموکراسی را برگزیده است. او جامعۀ مبتنی بر نظام لیبرال دموکراسی را آخرین مرحله از تکامل اجتماعی انسان می داند و معتقد است که نظامی برتر از آن پا در عرصۀ وجود نخواهد نهاد. وی این نظریه را در ۱۹۸۹ مطرح و در ۱۹۹۲ در کتاب یادشده تشریح کرد. فوکویاما در گذشته نومحافظه کار به شمار می رفت و از کسانی بود که در نامه ای به بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا خواستار ساقط کردن حکومت صدام حسین در عراق شدند. پس از واقعۀ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ همین درخواست را با جورج دبلیو بوش درمیان گذاشت، علی رغم این که این واقعه هیچ ارتباطی با دولت عراق پیدا نمی کرد. اما بعد رفته رفته از دستور کار نومحافظه کاران که معتقد بودند این امر بیش از حد نظامی و متکی به مداخلۀ یکجانبه برای استقرار دموکراسی به ویژه در خاورمیانه شده است فاصله گرفت و در ۲۰۰۳ به مخالفت با حملۀ امریکا به عراق برخاست. از دیگر آثار اوست: ارزش های اجتماعی و نیل به رفاه و سعادت (۱۹۹۵)؛ شکافت بزرگ: طبیعت انسان و بازسازی نظم اجتماعی (۱۹۹۹)؛ آیندۀ پسا انسانی ما: نتایج بیوتکنولوژیک (۲۰۰۲)؛ حکومت و نظم جهانی در قرن ۲۱؛ آمریکا بر سر چندراهی: دموکراسی، قدرت، و میراث نو محافظه کاران (۲۰۰۶)؛ بعد از نو محافظه کاران: انحراف از کی آغاز شد (۲۰۰۶).
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
فرانسیس فوکویاما
نظریه پرداز امریکایی و متخصص اقتصاد سیاسی. تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه کورنل آغاز کرد، در کلاس آلن بلوم فلسفۀ سیاسی آموخت، و دانشنامۀ دکتری علوم سیاسی اش را از دانشگاه هاروارد گرفت. رئیس گروه توسعۀ اقتصادی بین المللی دانشگاه هاپکینز امریکاست. با تألیف کتابی به نام پایان تاریخ و آخرین انسان (۱۹۹۲) که پیروزی نهایی لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی را پیشگویی می کند، به شهرت رسید. او مدعی شد که پس از پایان جنگ سرد و برچیدن دیوار برلین (۱۹۸۹)، سیر تاریخ بشر در قالب مبارزۀ مکتب ها کمابیش به پایان رسیده و جهان، لیبرال دموکراسی را برگزیده است. او جامعۀ مبتنی بر نظام لیبرال دموکراسی را آخرین مرحله از تکامل اجتماعی انسان می داند و معتقد است که نظامی برتر از آن پا در عرصۀ وجود نخواهد نهاد. وی این نظریه را در ۱۹۸۹ مطرح و در ۱۹۹۲ در کتاب یادشده تشریح کرد. فوکویاما در گذشته نومحافظه کار به شمار می رفت و از کسانی بود که در نامه ای به بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا خواستار ساقط کردن حکومت صدام حسین در عراق شدند. پس از واقعۀ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ همین درخواست را با جورج دبلیو بوش درمیان گذاشت، علی رغم این که این واقعه هیچ ارتباطی با دولت عراق پیدا نمی کرد. اما بعد رفته رفته از دستور کار نومحافظه کاران که معتقد بودند این امر بیش از حد نظامی و متکی به مداخلۀ یکجانبه برای استقرار دموکراسی به ویژه در خاورمیانه شده است فاصله گرفت و در ۲۰۰۳ به مخالفت با حملۀ امریکا به عراق برخاست. از دیگر آثار اوست: ارزش های اجتماعی و نیل به رفاه و سعادت (۱۹۹۵)؛ شکافت بزرگ: طبیعت انسان و بازسازی نظم اجتماعی (۱۹۹۹)؛ آیندۀ پسا انسانی ما: نتایج بیوتکنولوژیک (۲۰۰۲)؛ حکومت و نظم جهانی در قرن ۲۱؛ آمریکا بر سر چندراهی: دموکراسی، قدرت، و میراث نو محافظه کاران (۲۰۰۶)؛ بعد از نو محافظه کاران: انحراف از کی آغاز شد (۲۰۰۶).
wikijoo: فوکویاما،_فرانسیس_(۱۹۵۲)