فووْریه، ژان باپتیست (۱۸۴۲ـ۱۹۲۶)(Feuvrier, Jean Baptiste)
پزشک فرانسوی. در دانشکدۀ نظامی طب در استراسبورگ درس خواند (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۵ ). از اکتبر ۱۸۶۶ با درجۀ سرگردی به خدمت ارتش فرانسه درآمد و در بیمارستان های نظامی کار کرد و مدتی را در الجزایر ( ۱۸۶۶ ـ ۱۸۶۹)، کولمار (۱۸۶۹) و تونس (۱۸۸۰ـ۱۸۸۱) گذراند و در بسیاری از نبردهای فرانسه و پروس (۱۸۷۰ـ۱۸۷۱) شرکت داشت. دو دوره نیز برای انجام مأموریت های پزشکی و سیاسی به مونته نگرو اعزام شد (۱۸۷۳ـ۱۸۸۰، ۱۸۸۶ـ۱۸۸۸) و در آن جا پزشک شخصی نیکلا، امیر مونته نگرو، بود. در سفر سوم ناصرالدین شاه قاجار به اروپا (۱۸۸۹/۱۳۰۶ـ۱۳۰۷ق)، وزارت خارجۀ فرانسه فووریه را در سمت جانشین تولوزان، پزشک فرانسوی دربار قاجار، برگزید و فووریه، پس از معرفی اش به شاه (اوت ۱۸۸۹)، همراه او رهسپار ایران شد. پس از رسیدن به تهران (۲۰ اکتبر ۱۸۸۹/۲۴ صفر ۱۳۰۷ق)، سه سال در دربار ایران به کار پزشکی مشغول بود. پس از بازگشت به فرانسه (۱۸۹۲) مدتی را در ارتش خدمت کرد، تا این که به سبب بیماری از کار کناره گرفت (۱۸۹۳) و سرانجام بازنشسته شد (۱۸۹۵). فووریه خاطرات خود از دورۀ اقامتش در ایران را در کتاب سه سال در دربار ایران نوشت (پاریس، ۱۹۰۰) که گزارش عینی ارزشمندی از وجوه گوناگون حکومت ایران در اواخر دورۀ ناصرالدین شاه است. او زبان های صربی، ایتالیایی، روسی، انگلیسی و آلمانی را به خوبی می دانست و با زبان فارسی نیز تا اندازه ای آشنا بود. از دیگر آثارش: دستور زبان صربو ـ کرواتی (پاریس، ۱۸۷۷)؛ هشت ماه کارزار در تونس... گزارش پزشکی ـ جراحی (پاریس، ۱۹۱۲).
پزشک فرانسوی. در دانشکدۀ نظامی طب در استراسبورگ درس خواند (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۵ ). از اکتبر ۱۸۶۶ با درجۀ سرگردی به خدمت ارتش فرانسه درآمد و در بیمارستان های نظامی کار کرد و مدتی را در الجزایر ( ۱۸۶۶ ـ ۱۸۶۹)، کولمار (۱۸۶۹) و تونس (۱۸۸۰ـ۱۸۸۱) گذراند و در بسیاری از نبردهای فرانسه و پروس (۱۸۷۰ـ۱۸۷۱) شرکت داشت. دو دوره نیز برای انجام مأموریت های پزشکی و سیاسی به مونته نگرو اعزام شد (۱۸۷۳ـ۱۸۸۰، ۱۸۸۶ـ۱۸۸۸) و در آن جا پزشک شخصی نیکلا، امیر مونته نگرو، بود. در سفر سوم ناصرالدین شاه قاجار به اروپا (۱۸۸۹/۱۳۰۶ـ۱۳۰۷ق)، وزارت خارجۀ فرانسه فووریه را در سمت جانشین تولوزان، پزشک فرانسوی دربار قاجار، برگزید و فووریه، پس از معرفی اش به شاه (اوت ۱۸۸۹)، همراه او رهسپار ایران شد. پس از رسیدن به تهران (۲۰ اکتبر ۱۸۸۹/۲۴ صفر ۱۳۰۷ق)، سه سال در دربار ایران به کار پزشکی مشغول بود. پس از بازگشت به فرانسه (۱۸۹۲) مدتی را در ارتش خدمت کرد، تا این که به سبب بیماری از کار کناره گرفت (۱۸۹۳) و سرانجام بازنشسته شد (۱۸۹۵). فووریه خاطرات خود از دورۀ اقامتش در ایران را در کتاب سه سال در دربار ایران نوشت (پاریس، ۱۹۰۰) که گزارش عینی ارزشمندی از وجوه گوناگون حکومت ایران در اواخر دورۀ ناصرالدین شاه است. او زبان های صربی، ایتالیایی، روسی، انگلیسی و آلمانی را به خوبی می دانست و با زبان فارسی نیز تا اندازه ای آشنا بود. از دیگر آثارش: دستور زبان صربو ـ کرواتی (پاریس، ۱۸۷۷)؛ هشت ماه کارزار در تونس... گزارش پزشکی ـ جراحی (پاریس، ۱۹۱۲).
wikijoo: فووریه،_ژان_باپتیست_(۱۸۴۲ـ۱۹۲۶)