فولخنثیو باتیستا ثالدیوار ( به اسپانیایی: Fulgencio Batista y Zaldívar ) ( زادهٔ ۱۶ ژانویه ۱۹۰۱ – درگذشتهٔ ۶ اوت ۱۹۷۳ ) سیاستمدار کوبایی بود. او به مدت ۸ سال رئیس جمهور و به مدت ۷ سال ( از سال ۱۹۵۲ تا سال ۱۹۵۹ زمان انقلاب کوبا ) دیکتاتور کوبا بود.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از این او ژنرال ارتش بود و در سال ۱۹۳۴ رامون گرائو رئیس جمهور پیشین را که او هم رئیس جمهور قبلی اش یعنی مارتین دثسپدس را سرنگون کرده بود سرنگون می کند و کارلوس مندیئتا را به جای او می نشاند. در همان سال گرائو حزب آئوتیکو را تشکیل می دهند. بعد در سال ۱۹۳۶ میگل ماریانو گومز به ریاست جمهوری می رسد و باتیستا او را بعد از دوازده ماه برکنار و فدریکو لاردو برو را جایگزین او می کند. بعد در سال ۱۹۴۰ باتیستا به ریاست جمهوری می رسد. در سال ۱۹۴۸ کارلوس پریو سواکاراس به ریاست جمهوری برگزیده می شود. در سال ۱۹۵۲ باتیستا در ۳ هفته قبل از انتخابات از دو نفر دیگر عقب افتاد. نفر اول دکتر روبرتو آگرومانت از حزب ارتدوکس و نفر بعدی دکتر آئورلیو اویا از حزب آئوتنتیکو است بنابراین او تصمیم می گیرد کودتا کند. در سحرگاه ۱۰ مارس ۱۹۵۲ باتیستا و تعدادی از افسران ان همراهش وارد پادگان کلمبیا در هاوانا بزرگترین قرارگاه ارتش کوبا شدند و مهار ارتش کوبا را به دست گرفتند. باتیستا، با پشتیبانی ارتش، در زمان کوتاه ۷۷ دقیقه پریو ( رئیس جمهور آن موقع کوبا که زمامداری اش بعد از انتخابات به پایان می رسید ) را از ریاست جمهوری ساقط کند. در این کودتا تنها دو نفر کشته شدند و به نظر می رسید که ملت بی تفاوت نه توجهی دارد و نه اهمیتی می دهد تا آنجا که به شهروندان کوبایی مربوط می شد این هم ماجرایی بود مثل همیشه. چند ساعت بعد پریو از کشور می گریزد و سرنوشت کوبا را به دست باتیستا می سپارد.
باتیستا بعد از کودتای ۱۰ مارس گفت: من و مردم دیکتاتور هستیم سرنوشت من این است که به انقلاب های بدون خونریزی دست بزنم. در کریسمس سال ۱۹۵۹ ( زمان انقلاب کوبا ) باتیستا در مجلس جشن بود او چند ساعت بعد همراه خانواده اش از کشور فرار کرد و حکومت را به انقلابیون سپرد.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از این او ژنرال ارتش بود و در سال ۱۹۳۴ رامون گرائو رئیس جمهور پیشین را که او هم رئیس جمهور قبلی اش یعنی مارتین دثسپدس را سرنگون کرده بود سرنگون می کند و کارلوس مندیئتا را به جای او می نشاند. در همان سال گرائو حزب آئوتیکو را تشکیل می دهند. بعد در سال ۱۹۳۶ میگل ماریانو گومز به ریاست جمهوری می رسد و باتیستا او را بعد از دوازده ماه برکنار و فدریکو لاردو برو را جایگزین او می کند. بعد در سال ۱۹۴۰ باتیستا به ریاست جمهوری می رسد. در سال ۱۹۴۸ کارلوس پریو سواکاراس به ریاست جمهوری برگزیده می شود. در سال ۱۹۵۲ باتیستا در ۳ هفته قبل از انتخابات از دو نفر دیگر عقب افتاد. نفر اول دکتر روبرتو آگرومانت از حزب ارتدوکس و نفر بعدی دکتر آئورلیو اویا از حزب آئوتنتیکو است بنابراین او تصمیم می گیرد کودتا کند. در سحرگاه ۱۰ مارس ۱۹۵۲ باتیستا و تعدادی از افسران ان همراهش وارد پادگان کلمبیا در هاوانا بزرگترین قرارگاه ارتش کوبا شدند و مهار ارتش کوبا را به دست گرفتند. باتیستا، با پشتیبانی ارتش، در زمان کوتاه ۷۷ دقیقه پریو ( رئیس جمهور آن موقع کوبا که زمامداری اش بعد از انتخابات به پایان می رسید ) را از ریاست جمهوری ساقط کند. در این کودتا تنها دو نفر کشته شدند و به نظر می رسید که ملت بی تفاوت نه توجهی دارد و نه اهمیتی می دهد تا آنجا که به شهروندان کوبایی مربوط می شد این هم ماجرایی بود مثل همیشه. چند ساعت بعد پریو از کشور می گریزد و سرنوشت کوبا را به دست باتیستا می سپارد.
باتیستا بعد از کودتای ۱۰ مارس گفت: من و مردم دیکتاتور هستیم سرنوشت من این است که به انقلاب های بدون خونریزی دست بزنم. در کریسمس سال ۱۹۵۹ ( زمان انقلاب کوبا ) باتیستا در مجلس جشن بود او چند ساعت بعد همراه خانواده اش از کشور فرار کرد و حکومت را به انقلابیون سپرد.