فوقه

لغت نامه دهخدا

( فوقة ) فوقة. [ ق َ ] ( ع اِ ) سوفار تیر. ( منتهی الارب ). || ( ص ) بلندبالای برهم و مضطرب خلقت. ( منتهی الارب ).

فوقة. [ ف َ وَ ق َ ] ( ع اِ ) ادیبان و خطیبان. ( منتهی الارب ). ج ِ فائق است. ( اقرب الموارد ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی فَوْقِهِ: بالای آن - بالاتر از آن
ریشه کلمه:
فوق (۴۳ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس