فوطه پوش. [ طَ / طِ ] ( نف مرکب ) فوطه پوشنده.آنکه فوطه پوشد. آنکه فوطه به تن دارد : هر درختی چو فوطه پوش بتی است بر زمین اندرون کشان دامن.فرخی.
