فوطه ربا ی

لغت نامه دهخدا

فوطه ربای. [ طَ / طِ رُ ] ( نف مرکب ) رجوع به فوطه ربا شود.

فرهنگ فارسی

( فوطه ربا ی ) ( صفت ) دزد و عیاری که فوطه و دستار را از سر و دوش مردم می رباید .

پیشنهاد کاربران

بپرس