فوسوس

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
وسوس (۵ بار)

«وسوسه» در اصل، به معنای صدای بسیار آهسته است، سپس به خطور مطالب بد و افکار بی اساس به ذهن، گفته شده، اعم از این که از درون خود انسان بجوشد و یا کسی از بیرون، عامل آن شود.
وسوسه شدن به معنی حدیث نفس است یعنی کلامی که در باطن انسان می‏شود خواه از شیطان باشد یا ازخود انسان در مجمع فرموده: وسوسه با صدای آهسته به سوی چیزی خواندن است . «وَسْوَسَ لَهُ» یعنی نصیحت و خیرخواهی بنظر او آوردولی «وَسْوَسَ‏اِلَیْهِ» یعنی معنا را با صوت خفی به او القاء کرد(مجمع). شیطان به آن دو وسوسه کرد تا آنچه از عورتشان پنهان بود بر آنها آشکار کند. . ما انسان را خلق کرده‏ایم و می‏دانیم آنچه را که باطنش با او سخن می‏گوید(از افکارش اطلاع داریم) * . وسواس افکار بیفایده و مضری است که به ذهن خطور می‏کند (افکارباطل) در جوامع الجامع فرموده:«اَلْوَسْوَسَةُ وَ الْوَسْواسُ: اَلصَّوْتُ الْخَفِّیِ». یعنی بگو پناه می‏برم به پروردگار مردم، معبود مردم، حکمران مردم، (آری پروردگار خداست معبود خداست، پادشاه خداست) از ضرر فکر باطل و مخفی که در سینه‏های مردم سخن میگوید. و آن گاهی از طرف جن و شیاطین است که در دل پیدا می‏شود و گاهی از جانب مردم. افکار باطله که منشأ کارهای باطل وحرام اند گاهی از جانب شیاطین به قلب القاء می‏شود و گاهی از مردمان ناپاک درهر صورت فقط پناه بردن به خدا از شر آنها مصون میدارد.