فور و تراخی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فور و تراخی، شتاب و یا عدم شتاب در امتثال امر مولا می باشد.
فور، در لغت به معنای شتاب، و حالتی است که در آن کندی و درنگ نباشد، و تراخی، به معنای درنگ کردن است.
در اصطلاح علم اصول
در اصطلاح علم اصول ، فور به معنای شتاب کردن برای امتثال امر مولا در اولین زمان ممکن، و تراخی به معنای به تاخیر انداختن امتثال امر مولا از اولین زمان ممکن است.
بحث از فور و تراخی در اصول فقه
بحث فور و تراخی در اصول فقه در زمره مباحث مربوط به صیغه امر محسوب می شود، هر چند در این که بحث فور و تراخی مخصوص « هیئت امر » است یا « ماده امر » و یا هر دو، اختلاف وجود دارد.بحث این گونه مطرح می گردد که آیا امر بر فور دلالت می کند یا بر تراخی و یا بر هیچ کدام دلالت نمی کند؛ یعنی هر گاه مکلف از فرمان مولا آگاه شد، آیا بر او لازم است که بی درنگ آن فرمان را امتثال کند، یا بر او لازم است بعد از مدتی امتثال کند، یا هیچ کدام بر او واجب نیست و می تواند آن را هر گونه که خواست، انجام دهد.
دیدگاههای مختلف علمای اصول
...

دانشنامه آزاد فارسی

فور و تَراخی
در اصول فقه، از مباحث امر و نهی است، به این معنا که اگر مکلّف به «امر» یا «نهی» مولی آگاه شد، آیا واجب است فوراً و بی درنگ در مقام اطاعت و اجرا برآید یا تأخیر در آن رواست. انجام بی درنگ را فَوْر، و انجام امر با تأخیر را تراخی گویند. به بیان دیگر آیا صیغۀ امر یا نهی به همراه خود چنین دلالتی را دارد یا خیر. اصولیان دیدگاه هایی مختلف را به شرح زیر ابراز کرده اند: ۱. امر و نهی برای فور وضع شده اند؛ ۲. امر و نهی برای تراخی وضع شده اند؛ ۳. امر و نهی برای هریک از فور و تراخی به نحو اشتراک لفظی وضع شده اند؛ ۴. امر و نهی برای هیچ کدام وضع نشده اند. یعنی صیغۀ امر یا نهی به تنهایی دلالت بر فور یا تراخی ندارند و درصورتی که شارع به فوریت خواهان اجرای دستور خود است، باید با قرینه و علامتی منظور خود را منتقل کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس