فوجیموری آلبرتو. فوجیموری، آلْبِرْتو (۱۹۳۸)(Fujimori, Alberto)
سیاستمدار پرویی ژاپنی تبار، از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ رئیس جمهور آن کشور. فوجیموری در مقام رهبر جنبش کامبیو ۹۰ (دگرگونی ۹۰) به نفع اصلاحات بازارنگر به عرصۀ مبارزات انتخاباتی وارد شد و حریف پرتجربه تر خود، جبهۀ دموکراتیک، را شکست داد. او به سبب نداشتن اکثریت پارلمانی و در برابر مخالفت های فزاینده با سیاست هایش، در اوایل ۱۹۹۲ کنگره را تعطیل کرد و برای مبارزه با چریک های سندرو لومینوسو (راه درخشان) و جنبش انقلابی توپاک آمارو، که متعلق به جناح چپ بود، حکومت نظامی برقرار کرد. در ۱۹۹۳، پیشنهادهای او برای اصلاح قانون اساسی با اکثریت ناچیزی به تصویب رسید و به او امکان داد که در ۱۹۹۵ برای بار دوم به ریاست جمهوری انتخاب شود. در مه ۲۰۰۰، برخلاف قانون اساسی، برای بار سوم به ریاست جمهوری انتخاب شد، اما ظرف چند ماه پس از رسوایی ولادیمیر مونتِسینوس، رئیس ادارۀ اطلاعات، مبنی بر دریافت رشوه، حکومت او از هم پاشید و در نوامبر همان سال از مقام خود کناره گرفت. موفقیت او در حل بحران گروگان گیری سفارت ژاپن در لیما (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷) که طی آن چریک های توپاک آمارو بیش از ۸۰ تن را به گروگان گرفته بودند، شهرت او را دوچندان کرد. فوجیموری در اوت ۱۹۹۴، سوزانا هیگوچی، همسرش، را به سبب خیانت و مخالفت سیاسی با خود از مقام بانوی اولی برکنار کرد. همسرش این اتهامات را نپذیرفت و با رهبری فوجیموری به مخالفت برخاست، اما توفیقی نیافت. آنان در نوامبر ۱۹۹۵ از یکدیگر جدا شدند. فوجیموری زادۀ لیما، پایتخت پرو، و فرزند یک خانوادۀ مهاجر ژاپنی است. تحصیلات خود را در رشتۀ مهندسی کشاورزی در ۱۹۶۱ در مقطع کارشناسی به پایان رساند و مدرک خود را از دانشگاه ملی کشاورزی مولینا دریافت کرد. سپس در دانشگاه ویسکانسین به تحصیل پرداخت.
سیاستمدار پرویی ژاپنی تبار، از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ رئیس جمهور آن کشور. فوجیموری در مقام رهبر جنبش کامبیو ۹۰ (دگرگونی ۹۰) به نفع اصلاحات بازارنگر به عرصۀ مبارزات انتخاباتی وارد شد و حریف پرتجربه تر خود، جبهۀ دموکراتیک، را شکست داد. او به سبب نداشتن اکثریت پارلمانی و در برابر مخالفت های فزاینده با سیاست هایش، در اوایل ۱۹۹۲ کنگره را تعطیل کرد و برای مبارزه با چریک های سندرو لومینوسو (راه درخشان) و جنبش انقلابی توپاک آمارو، که متعلق به جناح چپ بود، حکومت نظامی برقرار کرد. در ۱۹۹۳، پیشنهادهای او برای اصلاح قانون اساسی با اکثریت ناچیزی به تصویب رسید و به او امکان داد که در ۱۹۹۵ برای بار دوم به ریاست جمهوری انتخاب شود. در مه ۲۰۰۰، برخلاف قانون اساسی، برای بار سوم به ریاست جمهوری انتخاب شد، اما ظرف چند ماه پس از رسوایی ولادیمیر مونتِسینوس، رئیس ادارۀ اطلاعات، مبنی بر دریافت رشوه، حکومت او از هم پاشید و در نوامبر همان سال از مقام خود کناره گرفت. موفقیت او در حل بحران گروگان گیری سفارت ژاپن در لیما (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷) که طی آن چریک های توپاک آمارو بیش از ۸۰ تن را به گروگان گرفته بودند، شهرت او را دوچندان کرد. فوجیموری در اوت ۱۹۹۴، سوزانا هیگوچی، همسرش، را به سبب خیانت و مخالفت سیاسی با خود از مقام بانوی اولی برکنار کرد. همسرش این اتهامات را نپذیرفت و با رهبری فوجیموری به مخالفت برخاست، اما توفیقی نیافت. آنان در نوامبر ۱۹۹۵ از یکدیگر جدا شدند. فوجیموری زادۀ لیما، پایتخت پرو، و فرزند یک خانوادۀ مهاجر ژاپنی است. تحصیلات خود را در رشتۀ مهندسی کشاورزی در ۱۹۶۱ در مقطع کارشناسی به پایان رساند و مدرک خود را از دانشگاه ملی کشاورزی مولینا دریافت کرد. سپس در دانشگاه ویسکانسین به تحصیل پرداخت.
wikijoo: فوجیموری،_آلبرتو_(۱۹۳۸)