فوتیدن. [ ف َ / فُو دَ ] ( مص جعلی ) فوت کردن و درگذشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) : و ایشان در بَلْده سمرقند متوطن شد، اینجا فوتیده اند. ( رساله قندیه ). رجوع به فوت ، فوت شدن ، فوت کردن و فوت گردیدن شود.
