فوتک

/futak/

لغت نامه دهخدا

فوتک. [ ت َ ] ( اِ ) نی که در آن گلوله ای از گِل نهند و اطفال بدان گنجشک شکار کنند با دمیدن در آن. ( یادداشت مؤلف ).

( اسم ) ۱ - نی کوتاهی که به وسیله آن بسوی چیزی فوت کنند ۲ - نی لبک .

(تَ ) (اِ. ) ۱ - نی کوتاهی که با آن به طرف چیزی فوت کنند. ۲ - نی لبک .

۱. نوعی نی کوتاه که در آن گلوله هایی کوچک قرار داده و به طرف چیزی فوت می کنند.
۲. نی لبک.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید