فوتویونیزاسیون

فوتویونیزاسیون ( انگلیسی: Photoionization ) فوتویونیزاسیون فرایندی فیزیکی است که در آن یک یون از برهمکنش یک فوتون با یک اتم یا مولکول تشکیل می شود. [ ۲]
هر برهمکنشی بین فوتون و اتم یا مولکول منجر به فوتویونیزاسیون نمی شود. احتمال پیش آمدن فوتویونیزاسیون به سطح مقطع فوتویونیزاسیون گونه مربوط می شود - احتمال یک رویداد یونیزاسیون که به عنوان یک سطح مقطع فرضی تصور می شود. این مقطع به انرژی فوتون ( متناسب با عدد موج آن ) و گونه ای که در نظر گرفته می شود بستگی دارد؛ به این معنی که، به ساختار گونه مولکولی بستگی دارد. در مورد مولکول ها، سطح مقطع فوتویونیزاسیون را می توان با بررسی فاکتورهای فرانک - کاندون بین یک مولکول حالت پایه و یون هدف تخمین زد. این را می توان با محاسبه ارتعاشات یک مولکول و کاتیون مرتبط ( پس از یونیزاسیون ) با استفاده از نرم افزار شیمیایی کوانتومی، به عنوان مثال، مقداردهی اولیه کرد. برای انرژی های فوتون زیر آستانه یونیزاسیون، سطح مقطع فوتویونیزاسیون نزدیک به صفر است. اما با توسعه لیزرهای پالسی، ایجاد نور بسیار شدید و منسجمی که در آن یونیزاسیون چند فوتونی ممکن است از طریق دنباله ای از برانگیختگی ها و آرامش ها رخ دهد، امکان پذیر شده است. در شدت های حتی بالاتر ( حدود ۱۰۱۵–۱۰۱۶ وات بر سانتی متر مربع نور مادون قرمز یا مرئی ) ، پدیده های غیر از آشفتگی مانند یونیزاسیون سرکوب مانع[ ۳] و یونیزاسیون مجدد[ ۴] مشاهده می شوند.