فوایح. [ ف َ ی ِ ] ( ع اِ ) فوائح. ج ِ فائحة. پراکنده های بوی. ( از فرهنگ فارسی معین ) : شکر و سپاسی که فوایح نشر آن چون نسیم صبا جعد و طره سنبل شکند. ( مرزبان نامه ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع فایحه پراکنده کننده های بوی : شکر و سپاسی که فوایح نشر آن چون نسیم صبا جعد وطره سنبل شکند .
