فَوّاز، زینَب (لبنان ح ۱۸۵۰ـ۱۹۱۴)
شاعر رمان نویس و نمایش نامه نویس از پیشروان نهضت زنان در مصر. در خانواده ای تهی دست زاده شد و در خانۀ حاکم محلی کار می کرد. خواندن و نوشتن را از همسر حاکم آموخت. از زندگی او و علت رفتنش به بیروت و اسکندریه چندان نمی دانیم. در مصر، نظر حَسَن حُسنی پاشا طُوَیرانی، صاحب امتیاز روزنامۀ النیل، را جلب کرد و با حمایت او آموزش خود را ادامه داد. آثارش دربارۀ حقوق زنان و موضوعات دیگر در النیل چاپ می شد. نوشته هایش راجع به زنان در آن زمان جسورانه و آکنده از بینشی نو بود. نوشته ها و برخی اشعارش با عنوان رسائل زینبیه چاپ شده است. فرهنگ زندگی نامۀ زنان را با نام مروارید پراکنده در میان زنان خلوتخانه ها تألیف کرد (۱۸۹۴). از آثار دیگر اوست: فرجام نیک یا زن زیبا (رمان، ۱۸۹۹)؛ کوروش، نخستین پادشاه پارس (رمان، ۱۹۰۵)؛ هوی و وفا (نمایش نامه، ۱۸۹۳).
شاعر رمان نویس و نمایش نامه نویس از پیشروان نهضت زنان در مصر. در خانواده ای تهی دست زاده شد و در خانۀ حاکم محلی کار می کرد. خواندن و نوشتن را از همسر حاکم آموخت. از زندگی او و علت رفتنش به بیروت و اسکندریه چندان نمی دانیم. در مصر، نظر حَسَن حُسنی پاشا طُوَیرانی، صاحب امتیاز روزنامۀ النیل، را جلب کرد و با حمایت او آموزش خود را ادامه داد. آثارش دربارۀ حقوق زنان و موضوعات دیگر در النیل چاپ می شد. نوشته هایش راجع به زنان در آن زمان جسورانه و آکنده از بینشی نو بود. نوشته ها و برخی اشعارش با عنوان رسائل زینبیه چاپ شده است. فرهنگ زندگی نامۀ زنان را با نام مروارید پراکنده در میان زنان خلوتخانه ها تألیف کرد (۱۸۹۴). از آثار دیگر اوست: فرجام نیک یا زن زیبا (رمان، ۱۸۹۹)؛ کوروش، نخستین پادشاه پارس (رمان، ۱۹۰۵)؛ هوی و وفا (نمایش نامه، ۱۸۹۳).
wikijoo: فواز،_زینب_(لبنان_ح_۱۸۵۰ـ۱۹۱۴)