فوائد الطفیه

[ویکی نور] فواید الطفیه، به زبان فارسی، توسط حکیم لطیف قزوینی نگاشته شده است. وی کتاب خویش را برای جویندگانی نوشته که بدون مراجعه به طبیب بخواهند از احوال بدن خود یا به عبارتی علم طب اطلاع حاصل کنند و صحت خود را برقرار نمایند؛ چنان که خود می نویسد: «بر دانشمندان این علم لازم است که به قدر ادراک، شرحی درین باب نویسند که به معاونت برهان و قیاس کفایت کافه ناس نماید؛ بنا بر آن، حقیر بی بضاعت و فقیر بی استطاعت، لطیف قزوینی، مختصری مسمی بر فواید الطفیه به رشته تحریر برآورده تا ناظران را از نظر بدان، بدون مراجعه به طبیب اطلاعی از احوال ابدان حاصل آید» (فواید الطفیه، ص 2 و 3).
البته در ایران نوشتن چنین کتاب هایی سابقه داشته و بهترین نمونه های آن توسط محمد بن زکریای رازی (متوفی 313ق) تألیف شده است. وی کتاب کم حجم و پرمحتوای «من لا یحضره الطبیب» را نگاشت.
کتاب، به طور کلی مشتمل بر 2 فایده است: یکی، در قواعد کلی علم طب و دیگری، در لطایفی چند.
لطیف قزوینی در این کتاب بارها از پزشکان بزرگ یاد کرده و نظریات آنان را ذکر نموده است؛ استادانی همچون بقراط، جالینوس، ابن سرابیون، ابن ماسویه، محمد بن زکریای رازی، ابن سینا، سید اسماعیل جرجانی و...
فایده اول، در لطف قواعد کلیه علم طب که به حسب قواعد علمیه تمام می گردد و منفعت چند از آن حاصل می شود.