فهه
لغت نامه دهخدا
فهه. [ ف ِ هََ / هَِ ] ( اِ ) چوبی که کشتی بانان بدان کشتی رانند. پاروی کشتی. ( فرهنگ فارسی معین ).
فهه. [ ف َ هَِ ه ْ ] ( ع ص ) درمانده به سخن. ( منتهی الارب ). رجوع به فَه و فهیه شود.
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید