فهلویه. [ ف َ ل َ وی ی َ / ی ِ ] ( ص نسبی ، اِ ) پهلوی. مؤنث فهلوی. ( فرهنگ فارسی معین ). || کلمه یا جمله ای که به زبان پهلوی باشد. || شعری که به یکی از زبانهای محلی ایران - جز زبان ادبی و رسمی - به وزنی ازاوزان عروضی یا هجایی سروده شده و بخشی از آنها در قالب دوبیتی است. ج ، فهلویات. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
۱ - مونث فهلوی ۲ - کلمه یا جمله ای که بزبان پهلوی باشد ۳ - شعری که به یکی از زبانهای محلی ایران ( جز زبان ادبی و رسمی ) بوزنی از اوزان عروضی هجایی سروده شده و بخشی از آنها در قالب دو بیتی است جمع : فهلویات فهلویه مثال : من که بوسسته بی لو باره جانان جه هر کی لو بدند آن ها نگیر ام .
فرهنگ معین
(فَ لَ یِّ ) [ معر. ] (اِ. ) اشعار و ترانه هایی که به زبان ها و لهجه های محلی و روستایی سروده شده .
