کشور ایران دارای ۱۸ کلان شهر است که شامل ۹ کلان شهر رسمی و ۹ کلان شهر غیررسمی می باشد. در ایران، شهرهایی که بالای یک میلیون جمعیت دارند کلان شهر شناخته می شوند. فهرست این کلان شهرها همراه با جمعیت آن ها به شرح زیر است:
... [مشاهده متن کامل]
در تعریف بین المللی کلانشهر که توسط سازمان ملل متحد آورده شده کلان شهر یا مادر شهر به شهرهایی گفته می شود که بیش از ۴ میلیون نفر جمعیت داشته باشند. از این رو از دیدگاه تعریف بین المللی در ایران تنها شهر تهران به عنوان کلان شهر شناخته می شود. درعین حال همان طور که تعریف مفهوم شهر در کشورهای مختلف متفاوت می باشد، تقسیم بندی انواع شهرها نیز برحسب سطح فعالیت ها، میزان جمعیت پذیری و حوزه نفوذ شهر در کشورهای گوناگون با یکدیگر یکسان نیست. اما در ادبیات رایج کشور ایران اصطلاح کلان شهر معادل مادرشهر ( متروپلیس ) است و به شهرهایی اطلاق می شود که حداقل یک میلیون نفر جمعیت داشته و واجد مرکزیتی اقتصادی - سیاسی که در مقیاس ناحیه ای یا ملی از موقعیتی مرکزی برخوردار باشد. تعریف کلانشهر در سال ۱۳۸۷ توسط محمد سعیدی کیا وزیر وقت مسکن و شهرسازی در شورای عالی شهرسازی و معماری اصلاح شد و طبق آن شهرهای با جمعیت بیش از ۵۰۰ هزار نفر کلان شهر محسوب می شوند. به دلیل نداشتن تعریف حقوقی واحد از کلان شهر در ایران فقط شهرهای بالای یک میلیون نفر می توانند از مزایای قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند. با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری شهرهای زیر یک میلیون نفر می توانند به صورت قانونی و رسمی کلان شهر شوند اما نمی توانند از قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند. اکنون شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، کرج، شیراز، تبریز، قم، اهواز و کرمانشاه به صورت رسمی کلان شهر محسوب می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
در تعریف بین المللی کلانشهر که توسط سازمان ملل متحد آورده شده کلان شهر یا مادر شهر به شهرهایی گفته می شود که بیش از ۴ میلیون نفر جمعیت داشته باشند. از این رو از دیدگاه تعریف بین المللی در ایران تنها شهر تهران به عنوان کلان شهر شناخته می شود. درعین حال همان طور که تعریف مفهوم شهر در کشورهای مختلف متفاوت می باشد، تقسیم بندی انواع شهرها نیز برحسب سطح فعالیت ها، میزان جمعیت پذیری و حوزه نفوذ شهر در کشورهای گوناگون با یکدیگر یکسان نیست. اما در ادبیات رایج کشور ایران اصطلاح کلان شهر معادل مادرشهر ( متروپلیس ) است و به شهرهایی اطلاق می شود که حداقل یک میلیون نفر جمعیت داشته و واجد مرکزیتی اقتصادی - سیاسی که در مقیاس ناحیه ای یا ملی از موقعیتی مرکزی برخوردار باشد. تعریف کلانشهر در سال ۱۳۸۷ توسط محمد سعیدی کیا وزیر وقت مسکن و شهرسازی در شورای عالی شهرسازی و معماری اصلاح شد و طبق آن شهرهای با جمعیت بیش از ۵۰۰ هزار نفر کلان شهر محسوب می شوند. به دلیل نداشتن تعریف حقوقی واحد از کلان شهر در ایران فقط شهرهای بالای یک میلیون نفر می توانند از مزایای قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند. با تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری شهرهای زیر یک میلیون نفر می توانند به صورت قانونی و رسمی کلان شهر شوند اما نمی توانند از قانون مالیات بر ارزش افزوده بهره بیشتری ببرند. اکنون شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، کرج، شیراز، تبریز، قم، اهواز و کرمانشاه به صورت رسمی کلان شهر محسوب می شوند.
