میراث جهانی در لهستان شامل ۱۵ اثر فرهنگی و ۲ اثر طبیعی می باشد.
سایتهای میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو مکان هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان طور که در پیمان نامه میراث جهانی یونسکو، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده است. [ ۱] لهستان این پیمان نامه را در تاریخ ۲۹ ژوئن ۱۹۷۶ پذیرفت و از آن هنگام، مکان های طبیعی و فرهنگی لهستان دارای شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند. [ ۲]
تا سال ۲۰۲۱، هفده سایت میراث جهانی در لهستان وجود دارد که شامل ۱۵ مکان فرهنگی و ۲ مکان طبیعی هستند. [ ۳] دو مکان نخستی که توسط یونسکو فهرست شدند، معدن نمک ویلیچکا و شهر تاریخی کراکوف در سال ۱۹۷۸ بودند. جدیدترین اثر افزوده شده پارک ملی بیشچاد به عنوان بخشی از جنگل های کهنسال راش کارپات و مناطق دیگر اروپا است که در ژوئیه ۲۰۲۱ فهرست شد. چهارتا از سایت ها مشترک با کشورهای دیگر است. جنگل بیاوویسکا با بلاروس، کلیساهای چوبی منطقه کارپات با اوکراین، بوستان موسکائو با آلمان و جنگل های کهنسال راش کارپات و مناطق دیگر اروپا با ۱۸ کشور اروپایی دیگر مشترک هستند. افزون بر میراث های ثبت شده، لهستان پنج موقعیت دیگر را در فهرست آزمایشی خود گنجانده است. [ ۲]
یونسکو سایت ها را با ده معیار فهرست می کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد. [ ۴]
علاوه بر سایت های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می توانند فهرستی از سایت های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می شوند که سایت قبلاً در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد. [ ۲۴] تا سال ۲۰۲۰، لهستان شش اثر را در فهرست آزمایشی خود دارد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسایتهای میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو مکان هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان طور که در پیمان نامه میراث جهانی یونسکو، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده است. [ ۱] لهستان این پیمان نامه را در تاریخ ۲۹ ژوئن ۱۹۷۶ پذیرفت و از آن هنگام، مکان های طبیعی و فرهنگی لهستان دارای شرایط برای گنجانده شدن در فهرست میراث جهانی هستند. [ ۲]
تا سال ۲۰۲۱، هفده سایت میراث جهانی در لهستان وجود دارد که شامل ۱۵ مکان فرهنگی و ۲ مکان طبیعی هستند. [ ۳] دو مکان نخستی که توسط یونسکو فهرست شدند، معدن نمک ویلیچکا و شهر تاریخی کراکوف در سال ۱۹۷۸ بودند. جدیدترین اثر افزوده شده پارک ملی بیشچاد به عنوان بخشی از جنگل های کهنسال راش کارپات و مناطق دیگر اروپا است که در ژوئیه ۲۰۲۱ فهرست شد. چهارتا از سایت ها مشترک با کشورهای دیگر است. جنگل بیاوویسکا با بلاروس، کلیساهای چوبی منطقه کارپات با اوکراین، بوستان موسکائو با آلمان و جنگل های کهنسال راش کارپات و مناطق دیگر اروپا با ۱۸ کشور اروپایی دیگر مشترک هستند. افزون بر میراث های ثبت شده، لهستان پنج موقعیت دیگر را در فهرست آزمایشی خود گنجانده است. [ ۲]
یونسکو سایت ها را با ده معیار فهرست می کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد. [ ۴]
علاوه بر سایت های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می توانند فهرستی از سایت های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می شوند که سایت قبلاً در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد. [ ۲۴] تا سال ۲۰۲۰، لهستان شش اثر را در فهرست آزمایشی خود دارد. [ ۲]
