لهستان در طول تاریخ به شکل های مختلفی اداره می شد. در میانه قرون ۱۰ تا ۱۴ میلادی دوک ها یا از قرن ۱۱ تا ۱۸ میلادی شاهان بر آن حکومت می کردند. طولانی ترین دوره حکومت متعلق به خاندان پیاست ( ۹۶۰ - ۱۳۷۰ میلادی ) و خاندان یاگیلون ( ۱۳۸۶ - ۱۵۷۲ میلادی ) می باشد. در دوران متاخر ( از قرن ۱۶ تا ۱۸ میلادی ) سنت انتخاب آزادانه پادشاه، سلطنت لهستان را در موقعیتی خاص قرار می داد.
نخستین حاکم رسمی لهستان دوک میشکو اول است که مسیحیت تحت نظر کلیسای روم را در سال ۹۶۶ میلادی پذیرفت. پسر او بولسواف یکم بود که مرزهای لهستان را گسترش بخشید و در سال ۱۰۲۵ میلادی لقب شاهی به خویش داد. در قرون پسین دودمان پیاست بر لهستان حکم می راندند تا آنکه این دودمان در سال ۱۳۷۰ میلادی و با مرگ کاژیمیش کبیر پایان یافت. از همان سال دودمان کاپتی آنژو با پادشاهی لایوش یکم بر لهستان و مجارستان حاکم شدند. دختر او معروف به یادویگا لهستان با دوک بزرگ لیتوانی که در آن زمان هنوز مسیحی نشده بود ازدواج کرد و با مسیحی شدن این دوک که یوگایوا نام داشت در سال ۱۳۸۶ میلادی دودمان یاگیلون تشکیل شد که مشترکا بر لهستان و لیتوانی حکمرانی می کرد.
دوران حکومت کازیمیر چهارم یاگیلون و سیگیسمونت یکم پیر هنگامه شکوه فرهنگی و پیشرفت در لهستان بود. این دوران که با نام رنسانس لهستان شناخته می شود تا هنگام اتحاد لوبلین در زمان پادشاهی سیگیسموند دوم آگوستوس ادامه یافت و عصر طلایی لهستان در این زمان پایان گرفت. با مرگ آخرین پادشاه دودمان یاگیلون پادشاهی در مشترک المنافع لهستان–لیتوانی شکل انتخابی به خود گرفت که در نتیجه آن عمدتا شاهان خارجی مانند آنری سوم برای حکمرانی انتخاب می شدند. این شاهان آزادی طلایی را برای نخبگان لهستانی به ارمغان آوردند و به مدد فرماندهان قابلی مانند ایشتوان باتوری توانستند لهستان را تقویت کنند. دوران دودمان واسا در ابتدا زمانه گسترش هنر، فرهنگ و تجارت در لهستان بود. در زمانه پادشاهی زیگیسموند سوم که شاهی بااستعداد اما تا حدی مستبد بود لهستان وارد جنگ های بسیاری شد که نتیجه آن پیروزی هایی مانند فتح مسکو و شکست های مانند شکست در جنگ با سوئد بود که در نتیجه آن لیوونی به سوئد داده شد. فرزند او با نام ووادیسواف چهارم واسا سیاست های پدر را ادامه داد و به سختی از مرزهای لهستان دفاع می کرد اما پس از آن دوران پادشاهی ووادیسواف چهارم واسا نافرجام بود و منجر به کناره گیری او شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین حاکم رسمی لهستان دوک میشکو اول است که مسیحیت تحت نظر کلیسای روم را در سال ۹۶۶ میلادی پذیرفت. پسر او بولسواف یکم بود که مرزهای لهستان را گسترش بخشید و در سال ۱۰۲۵ میلادی لقب شاهی به خویش داد. در قرون پسین دودمان پیاست بر لهستان حکم می راندند تا آنکه این دودمان در سال ۱۳۷۰ میلادی و با مرگ کاژیمیش کبیر پایان یافت. از همان سال دودمان کاپتی آنژو با پادشاهی لایوش یکم بر لهستان و مجارستان حاکم شدند. دختر او معروف به یادویگا لهستان با دوک بزرگ لیتوانی که در آن زمان هنوز مسیحی نشده بود ازدواج کرد و با مسیحی شدن این دوک که یوگایوا نام داشت در سال ۱۳۸۶ میلادی دودمان یاگیلون تشکیل شد که مشترکا بر لهستان و لیتوانی حکمرانی می کرد.
دوران حکومت کازیمیر چهارم یاگیلون و سیگیسمونت یکم پیر هنگامه شکوه فرهنگی و پیشرفت در لهستان بود. این دوران که با نام رنسانس لهستان شناخته می شود تا هنگام اتحاد لوبلین در زمان پادشاهی سیگیسموند دوم آگوستوس ادامه یافت و عصر طلایی لهستان در این زمان پایان گرفت. با مرگ آخرین پادشاه دودمان یاگیلون پادشاهی در مشترک المنافع لهستان–لیتوانی شکل انتخابی به خود گرفت که در نتیجه آن عمدتا شاهان خارجی مانند آنری سوم برای حکمرانی انتخاب می شدند. این شاهان آزادی طلایی را برای نخبگان لهستانی به ارمغان آوردند و به مدد فرماندهان قابلی مانند ایشتوان باتوری توانستند لهستان را تقویت کنند. دوران دودمان واسا در ابتدا زمانه گسترش هنر، فرهنگ و تجارت در لهستان بود. در زمانه پادشاهی زیگیسموند سوم که شاهی بااستعداد اما تا حدی مستبد بود لهستان وارد جنگ های بسیاری شد که نتیجه آن پیروزی هایی مانند فتح مسکو و شکست های مانند شکست در جنگ با سوئد بود که در نتیجه آن لیوونی به سوئد داده شد. فرزند او با نام ووادیسواف چهارم واسا سیاست های پدر را ادامه داد و به سختی از مرزهای لهستان دفاع می کرد اما پس از آن دوران پادشاهی ووادیسواف چهارم واسا نافرجام بود و منجر به کناره گیری او شد.
wiki: فهرست فرمانروایان لهستان