جمعیت شهرنشین ایران در سدهٔ اخیر رشد چشمگیری داشته است. در نخستین سرشماری رسمی ایران که در سال ۱۳۳۵ صورت گرفت، از کلّ جمعیت ایران ( ۱۸٬۹۵۴٬۷۰۴ نفر ) حدود ۳۲ درصد ( ۶٬۰۰۲٬۶۲۱ نفر ) در شهرها ساکن بوده اند. در این سرشماری، پس از تهران که با ۱٬۵۶۰٬۹۳۴ نفر پرجمعیت ترین شهر ایران بود، شهرهای تبریز، اصفهان، مشهد، آبادان، شیراز، کرمانشاه، اهواز و رشت به ترتیب در رده های بعدی قرار داشتند و تنها شهرهای با جمعیت بیش از صد هزار نفر در آن زمان بودند. این در حالی است که در سرشماری رسمی که در سال ۱۳۸۵ انجام گرفت، جمعیت شهرنشین ایران ۴۸٬۲۵۹٬۹۶۴ نفر بوده و ۶۸ درصد از کل جمعیت ایران ( ۷۰٬۴۹۵٬۷۸۲ نفر ) را شامل شده است. مهم ترین دلیل این افزایش، مهاجرت مردم از روستاها به شهرها بوده است؛ البته عواملی چون تبدیل روستاهای بزرگ به شهر نیز در آن نقش داشته اند. در آخرین سرشماری، که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفت، جمعیت کشور بالغ بر ۷۹٬۹۲۶٬۲۷۰ تن بوده که از این تعداد، ۵۹٬۱۴۶٬۸۴۷ نفر در شهرها ساکن بوده اند.
... [مشاهده متن کامل]
تغییرات جمعیت شهرهای ایران با یکدیگر تفاوت چشمگیری داشته است. به عنوان مثال، شهر کرج، به جهت نزدیکی به پایتخت، رشد بسیار زیادی داشته و از یک شهر کوچک با ۱۴٬۵۲۶ نفر جمعیت در سال ۱۳۳۵ خورشیدی، به یک کلان شهر با ۱٬۵۹۲٬۴۹۲ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۵ خورشیدی تبدیل شده است. در همین حال، شهر آبادان، به دلیل مهاجرت اجباری ساکنان آن در زمان جنگ ایران و عراق، موقعیت خود را به عنوان یکی از بزرگ ترین شهرهای ایران از دست داده است.
جدول زیر شامل شهرهایی با جمعیت بالای ۲۰ هزار نفر ایران بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ خورشیدی است:
... [مشاهده متن کامل]
تغییرات جمعیت شهرهای ایران با یکدیگر تفاوت چشمگیری داشته است. به عنوان مثال، شهر کرج، به جهت نزدیکی به پایتخت، رشد بسیار زیادی داشته و از یک شهر کوچک با ۱۴٬۵۲۶ نفر جمعیت در سال ۱۳۳۵ خورشیدی، به یک کلان شهر با ۱٬۵۹۲٬۴۹۲ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۵ خورشیدی تبدیل شده است. در همین حال، شهر آبادان، به دلیل مهاجرت اجباری ساکنان آن در زمان جنگ ایران و عراق، موقعیت خود را به عنوان یکی از بزرگ ترین شهرهای ایران از دست داده است.
جدول زیر شامل شهرهایی با جمعیت بالای ۲۰ هزار نفر ایران بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ خورشیدی است:
