این فهرستی از کسانی است که به عنوان «خلیفه»، پیشوای بزرگ دینی و سیاسی یک حکومت اسلامی ( که با نام خلافت شناخته می شود ) و همچنین به عنوان جانشینان سیاسی محمد بن عبدالله، فرمانروایی امت اسلامی را عهده دار بودند. تمام سال ها بر طبق گاه شماری دوران مشترک هستند.
... [مشاهده متن کامل]
( توسط قلمروهای مسلمان از حاکمیت امویان در شبه جزیره ایبری و حاکمیت فاطمیان و موحدون در شمال آفریقا پذیرفته نشده است ) .
در طی دوران بعدی فرمانروایی عباسیان، حاکمان مسلمان از عناوین دیگر مانند سلطان استفاده می کردند.
عباسیان قاهره تا حد بسیاری خلفای تشریفاتی تحت سرپرستی ( و پشتیبانی ) سلطنت مملوک که پس از سقوط دودمان ایوبی در مصر ایجاد شدند بودند.
رئیس دودمان عثمانی تنها عنوان سلطان را عهده دار بود، اما طولی نکشید که عناوین بسیاری را به همراهی گرفت. اما عثمانیان به رغم جایگاهشان در جهان اسلام تا قبل از فتح مصر و سقوط ممالیک خلیفه نبودند و به طور رسمی و حقیقی از زمان سلیم اول خلافت را به دست گرفتند.
خلافت ها به طور شرعی توسط اکثریت مسلمانان پذیرفته نشده است.
عبدالله بن زبیر، خواهرزادهٔ عایشه، سومین همسر محمد بن عبدالله شورشی را علیه خلافت اموی در سال ۶۸۴ میلادی رهبری می نمود. او خود را در مکه خلیفه اعلام کرد توسط حجاج بن یوسف بعد از شش ماه محاصره در سال ۶۹۲ میلادی شکست خورد و کشته شد.
( به طور جهانی پذیرفته نشده؛ قدرت واقعی محدود به اسپانیا و بخش هایی از مغرب می شد )
( فاطمیان متعلق به شاخهٔ اسماعیلی از تشیع اسلام بودند و از این رو توسط اکثریت سنی ها به رسمیت شناخته نشده اند، چه مباحثشان در قلمروهایشان، یا از دولت های همسایه ) .
( به طور گسترده پذیرفته نشده است، نواحی اصلی در شمال آفریقا و شبه جزیرهٔ ایبری بودند )
( به طور گسترده پذیرفته نشده است، مناطق اصلی در غرب آفریقا بود )
توسط محقق اسلامی و رهبر دینی عثمان دان فودیو در طی جنگ فولانی ( شناخته شده با نام جهاد فولانی ) ایجاد شد، که کاستن شیوه های دینی پیشااسلامی را جستجو کرد و شکل شدیدی از اسلام را در احتیاط خلافت گسترش داد.
فرمانروایان متعددی در غرب آفرقا عنوان خلیفه را داشتند. مای علی غاجی بن دوناما نخستین فرمانروای امپراتوری بورنو بود که عنوان را عهده دار شد. اسکیا محمد یکم از امپراتوری سنغای هم در دوران نزدیک وی این عنوان را داشت.
... [مشاهده متن کامل]
( توسط قلمروهای مسلمان از حاکمیت امویان در شبه جزیره ایبری و حاکمیت فاطمیان و موحدون در شمال آفریقا پذیرفته نشده است ) .
در طی دوران بعدی فرمانروایی عباسیان، حاکمان مسلمان از عناوین دیگر مانند سلطان استفاده می کردند.
عباسیان قاهره تا حد بسیاری خلفای تشریفاتی تحت سرپرستی ( و پشتیبانی ) سلطنت مملوک که پس از سقوط دودمان ایوبی در مصر ایجاد شدند بودند.
رئیس دودمان عثمانی تنها عنوان سلطان را عهده دار بود، اما طولی نکشید که عناوین بسیاری را به همراهی گرفت. اما عثمانیان به رغم جایگاهشان در جهان اسلام تا قبل از فتح مصر و سقوط ممالیک خلیفه نبودند و به طور رسمی و حقیقی از زمان سلیم اول خلافت را به دست گرفتند.
خلافت ها به طور شرعی توسط اکثریت مسلمانان پذیرفته نشده است.
عبدالله بن زبیر، خواهرزادهٔ عایشه، سومین همسر محمد بن عبدالله شورشی را علیه خلافت اموی در سال ۶۸۴ میلادی رهبری می نمود. او خود را در مکه خلیفه اعلام کرد توسط حجاج بن یوسف بعد از شش ماه محاصره در سال ۶۹۲ میلادی شکست خورد و کشته شد.
( به طور جهانی پذیرفته نشده؛ قدرت واقعی محدود به اسپانیا و بخش هایی از مغرب می شد )
( فاطمیان متعلق به شاخهٔ اسماعیلی از تشیع اسلام بودند و از این رو توسط اکثریت سنی ها به رسمیت شناخته نشده اند، چه مباحثشان در قلمروهایشان، یا از دولت های همسایه ) .
( به طور گسترده پذیرفته نشده است، نواحی اصلی در شمال آفریقا و شبه جزیرهٔ ایبری بودند )
( به طور گسترده پذیرفته نشده است، مناطق اصلی در غرب آفریقا بود )
توسط محقق اسلامی و رهبر دینی عثمان دان فودیو در طی جنگ فولانی ( شناخته شده با نام جهاد فولانی ) ایجاد شد، که کاستن شیوه های دینی پیشااسلامی را جستجو کرد و شکل شدیدی از اسلام را در احتیاط خلافت گسترش داد.
فرمانروایان متعددی در غرب آفرقا عنوان خلیفه را داشتند. مای علی غاجی بن دوناما نخستین فرمانروای امپراتوری بورنو بود که عنوان را عهده دار شد. اسکیا محمد یکم از امپراتوری سنغای هم در دوران نزدیک وی این عنوان را داشت.
