راه های ایران بر حسب نوع در سال ۱۳۸۹
فهرست جاده های ایران پیرامون بررسی در رابطه با جاده های ایران است. در پایان حکومت قاجاریه طول راه های ایران حدود ۳۹۰۰ کیلومتر بود. در دوران حکومت رضاشاه طول راه ها به ۲۴ هزار کیلومتر رسید. در آغاز انقلاب سفید، ایران دارای ۳۵۰۰۰ کیلومتر راه بود. با اجرای برنامه های عمرانی اول تا چهارم قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ طول راه ها به ۴۲ هزار کیلومتر و در برنامه عمرانی پنجم قبل از انقلاب به ۴۶ هزار کیلومتر راه افزایش یافت. ایران در سال ۱۳۸۷، دارای ۱۴۶۵ کیلومتر آزادراه، ۵۴۶۸ کیلومتر بزرگراه بود.
... [مشاهده متن کامل]
ایران در سال ۱۳۸۹ دارای ۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی، فرعی و روستایی بود که از این مقدار ۸۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی و فرعی و ۱۲۰٬۰۰۰ کیلومتر راه روستایی بود. در سال ۱۳۹۱، ایران دارای ۱۰٬۷۸۹ کیلومتر بزرگراه بود که در سال ۱۳۸۸، ۱٬۵۴۵ کیلومتر و در سال ۱۳۸۹ ۱٬۶۰۸ کیلومتر و در سال ۱۳۹۰، ۱٬۸۴۸ کیلومتر بزرگراه احداث شده بود. در دهه ۸۰، ۲۴۱٬۲۳۶ نفر در ایران بر اثر تصادفات رانندگی جان خود را از دست داده اند. استان تهران با ۲۸٬۴۰۸ کشته بیش ترین کشته در ایران را به خود اختصاص داده است که پس از آن خراسان رضوی با ۲۴٬۴۱۶ نفر و فارس با ۱۸٬۰۰۶ نفر در رتبه های بعدی بیشتری کشته ها در ایران هستند.
بیش ترین فصل کشته ها در ایران، تابستان و بیش ترین ماه کشته ها بر اثر تصادف، شهریور است. فصل زمستان دارای کم ترین کشته در اثر تصادف است و همچنین ماه بهمن نیز به عنوان کم ترین ماه کشته های تصادف رانندگی در دهه هشتاد خورشیدی است.
۸۰٪ از آمار کشته ها در رانندگی در ایران برای مردان است.
پر ترددترین راه های ایران به ترتیب آزادراه کرج – تهران، آزادراه قزوین – کرج، آزادراه تهران – کرج، بزرگراه چناران – مشهد، آزادراه کرج – قزوین، بزرگراه قائمشهر – ساری، آزادراه ساوه - تهران و جاده مخصوص کرج - تهران هستند.
اولین سابقه برای شماره گذاری راه ها در ایران به سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ برمیگردد، پس از اینکه در قالب تعهدات بین المللی و با اخذ وام از بانک جهانی بازسازی یا بهسازی بخش های اصلی راه شرقی - غربی بازرگان ( نقطه عبورمرزی ایران/ ترکیه ) - تبریز - زنجان - قزوین - تهران - آمل - ساری - گرگان - بجنورد - قوچان - مشهد - فریمان - تربت جام - دوغارون ( نقطه عبور مرزی ایران/ افغانستان ) ارتباط کشور ترکیه به افغانستان و نیز راه شرقی - غربی خسروی ( نقطه عبور مرزی ایران/ عراق ) - کرمانشاه - همدان - قزوین - تهران - قم – اصفهان – نائین – یزد - کرمان - بم – زاهدان - میرجاوه - میل ۷۲ ( نقطه عبورمرزی ایران / پاکستان ) ارتباط کشور عراق به پاکستان، فراهم ساخت. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه سازمان ملل متحد در بانکوک راه های مذکور را به عنوان بخشی از راه های آسیائی که اروپا را از طریق ترکیه و ایران به افغانستان و پاکستان متصل ساخت و خاورمیانه عربی را از طریق عراق به ایران و پاکستان مرتبط نمود، انتخاب کرد. متعاقب آن برای اولین بار شماره راه مطرح شد و راه های مذکور به ترتیب 1A و 2A شماره گذاری گردید و وزارت راه نسبت به نصب تابلو شماره راه در مسیر راه های مذکور اقدام نمود. در اسفند ماه سال ۱۳۴۴ اداره کل آمار و بررسیها و در سال ۱۳۵۲ اداره کل طرح و
فهرست جاده های ایران پیرامون بررسی در رابطه با جاده های ایران است. در پایان حکومت قاجاریه طول راه های ایران حدود ۳۹۰۰ کیلومتر بود. در دوران حکومت رضاشاه طول راه ها به ۲۴ هزار کیلومتر رسید. در آغاز انقلاب سفید، ایران دارای ۳۵۰۰۰ کیلومتر راه بود. با اجرای برنامه های عمرانی اول تا چهارم قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ طول راه ها به ۴۲ هزار کیلومتر و در برنامه عمرانی پنجم قبل از انقلاب به ۴۶ هزار کیلومتر راه افزایش یافت. ایران در سال ۱۳۸۷، دارای ۱۴۶۵ کیلومتر آزادراه، ۵۴۶۸ کیلومتر بزرگراه بود.
... [مشاهده متن کامل]
ایران در سال ۱۳۸۹ دارای ۲۰۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی، فرعی و روستایی بود که از این مقدار ۸۰٬۰۰۰ کیلومتر راه اصلی و فرعی و ۱۲۰٬۰۰۰ کیلومتر راه روستایی بود. در سال ۱۳۹۱، ایران دارای ۱۰٬۷۸۹ کیلومتر بزرگراه بود که در سال ۱۳۸۸، ۱٬۵۴۵ کیلومتر و در سال ۱۳۸۹ ۱٬۶۰۸ کیلومتر و در سال ۱۳۹۰، ۱٬۸۴۸ کیلومتر بزرگراه احداث شده بود. در دهه ۸۰، ۲۴۱٬۲۳۶ نفر در ایران بر اثر تصادفات رانندگی جان خود را از دست داده اند. استان تهران با ۲۸٬۴۰۸ کشته بیش ترین کشته در ایران را به خود اختصاص داده است که پس از آن خراسان رضوی با ۲۴٬۴۱۶ نفر و فارس با ۱۸٬۰۰۶ نفر در رتبه های بعدی بیشتری کشته ها در ایران هستند.
بیش ترین فصل کشته ها در ایران، تابستان و بیش ترین ماه کشته ها بر اثر تصادف، شهریور است. فصل زمستان دارای کم ترین کشته در اثر تصادف است و همچنین ماه بهمن نیز به عنوان کم ترین ماه کشته های تصادف رانندگی در دهه هشتاد خورشیدی است.
۸۰٪ از آمار کشته ها در رانندگی در ایران برای مردان است.
پر ترددترین راه های ایران به ترتیب آزادراه کرج – تهران، آزادراه قزوین – کرج، آزادراه تهران – کرج، بزرگراه چناران – مشهد، آزادراه کرج – قزوین، بزرگراه قائمشهر – ساری، آزادراه ساوه - تهران و جاده مخصوص کرج - تهران هستند.
اولین سابقه برای شماره گذاری راه ها در ایران به سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ برمیگردد، پس از اینکه در قالب تعهدات بین المللی و با اخذ وام از بانک جهانی بازسازی یا بهسازی بخش های اصلی راه شرقی - غربی بازرگان ( نقطه عبورمرزی ایران/ ترکیه ) - تبریز - زنجان - قزوین - تهران - آمل - ساری - گرگان - بجنورد - قوچان - مشهد - فریمان - تربت جام - دوغارون ( نقطه عبور مرزی ایران/ افغانستان ) ارتباط کشور ترکیه به افغانستان و نیز راه شرقی - غربی خسروی ( نقطه عبور مرزی ایران/ عراق ) - کرمانشاه - همدان - قزوین - تهران - قم – اصفهان – نائین – یزد - کرمان - بم – زاهدان - میرجاوه - میل ۷۲ ( نقطه عبورمرزی ایران / پاکستان ) ارتباط کشور عراق به پاکستان، فراهم ساخت. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه سازمان ملل متحد در بانکوک راه های مذکور را به عنوان بخشی از راه های آسیائی که اروپا را از طریق ترکیه و ایران به افغانستان و پاکستان متصل ساخت و خاورمیانه عربی را از طریق عراق به ایران و پاکستان مرتبط نمود، انتخاب کرد. متعاقب آن برای اولین بار شماره راه مطرح شد و راه های مذکور به ترتیب 1A و 2A شماره گذاری گردید و وزارت راه نسبت به نصب تابلو شماره راه در مسیر راه های مذکور اقدام نمود. در اسفند ماه سال ۱۳۴۴ اداره کل آمار و بررسیها و در سال ۱۳۵۲ اداره کل طرح و
