این صفحه در بر گیرنده فهرست بلندترین قله ها و کوه های ایران است.
به طور کلی کوه به برجستگی منفردی از یک سرزمین گفته می شود که در منطقه ای توسط دشت ها احاطه شده و بیش از ۶۰۰ متر ارتفاع داشته باشد. قله ( چکاد ) نیز مرتفع ترین قسمت در کوه، تپه یا یک ناهمواری است. در واقع اصل «برجستگی» ( منفرد بودن ) در تعریف کوه بسیار مهم است نه ارتفاع. اورست با ارتفاع ۸۸۴۸ متر بلندترین کوه کره زمین به حساب می آید و کی ۲ با ارتفاع ۸۶۱۱ متر دومین کوه بلند کره زمین است، در صورتی که دومین قله بلند کره زمین بعد از اورست یکی از قله های فرعی خود کوه اورست است که کوهی مستقل به حساب نمی آید اما ارتفاع آن از کی ۲ بیشتر است.
... [مشاهده متن کامل]
در این صفحه کوه ها و قله های دارای ارتفاع ۴۰۰۰ متر ( ۱۳٬۱۲۳ فوت ) و بیشتر در ایران فهرست شده اند. باید به این نکته توجه داشت که قله های بالای ۴۰۰۰ متر در ایران بیش از ۶۰۰ قله برآورد می شوند اما الزاماً همه آن ها کوه به حساب نمی آیند. به همین دلیل و نیز به علت نبود تعریفی دقیق و رسمی برای قله کوه، تعداد قله های چهار هزار متری ایران تقریبی است. همچنین ارتفاع نسبی عامل مهمی در تعیین قله یک کوه است. این فهرست نه تنها بر پایه ارتفاع نسبی است بلکه شاخص های دیگری مانند مورفولوژی ( ظاهر کلی ) و جاذبه کوهنوردی نیز در آن لحاظ شده اند. تعیین معیار حداقل ارتفاع نسبی ۵۰ متری باعث کاهش تعداد کوه های چهار هزار متری خواهد شد.
به طور کلی کوه به برجستگی منفردی از یک سرزمین گفته می شود که در منطقه ای توسط دشت ها احاطه شده و بیش از ۶۰۰ متر ارتفاع داشته باشد. قله ( چکاد ) نیز مرتفع ترین قسمت در کوه، تپه یا یک ناهمواری است. در واقع اصل «برجستگی» ( منفرد بودن ) در تعریف کوه بسیار مهم است نه ارتفاع. اورست با ارتفاع ۸۸۴۸ متر بلندترین کوه کره زمین به حساب می آید و کی ۲ با ارتفاع ۸۶۱۱ متر دومین کوه بلند کره زمین است، در صورتی که دومین قله بلند کره زمین بعد از اورست یکی از قله های فرعی خود کوه اورست است که کوهی مستقل به حساب نمی آید اما ارتفاع آن از کی ۲ بیشتر است.
... [مشاهده متن کامل]
در این صفحه کوه ها و قله های دارای ارتفاع ۴۰۰۰ متر ( ۱۳٬۱۲۳ فوت ) و بیشتر در ایران فهرست شده اند. باید به این نکته توجه داشت که قله های بالای ۴۰۰۰ متر در ایران بیش از ۶۰۰ قله برآورد می شوند اما الزاماً همه آن ها کوه به حساب نمی آیند. به همین دلیل و نیز به علت نبود تعریفی دقیق و رسمی برای قله کوه، تعداد قله های چهار هزار متری ایران تقریبی است. همچنین ارتفاع نسبی عامل مهمی در تعیین قله یک کوه است. این فهرست نه تنها بر پایه ارتفاع نسبی است بلکه شاخص های دیگری مانند مورفولوژی ( ظاهر کلی ) و جاذبه کوهنوردی نیز در آن لحاظ شده اند. تعیین معیار حداقل ارتفاع نسبی ۵۰ متری باعث کاهش تعداد کوه های چهار هزار متری خواهد شد.
