کمیته نروژی نوبل هر ساله جایزه صلح نوبل ( به نروژی و سوئدی:Nobels fredspris ) را به شخصی اهدا می کند که «بیشترین یا بهترین کار را برای دوستی بین ملت ها، لغو یا کاهش رویارویی های نظامی یا تشکیل و ترغیب همایش های صلح انجام داده باشد. »[ ۱]
این جایزه یکی از پنج جایزهٔ نوبل است که بنابر وصیت نامه نوبل به مشارکت های برجسته در رشته های شیمی، فیزیک، ادبیات، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی تعلق می گیرد. برندهٔ جایزه، یک مدال، یک دیپلم افتخار و جایزه نقدی دریافت می کند که مبلغ آن در هر سال متفاوت است. [ ۲] بنا بر وصیت نامهٔ نوبل، این جایزه را می بایست کمیتهٔ نروژی نوبل اداره کند و یک کمیتهٔ پنج نفره به انتخاب پارلمان نروژ آن را اعطاء کند. [ ۳] این جایزه، برخلاف بقیهٔ جایزه های نوبل، نه در استکهلم؛ بلکه در اسلو و در حضور پادشاه نروژ داده می شود. زمان اهدای این جایزه، ۱۰ دسامبر، مصادف با سالمرگ آلفرد نوبل است. [ ۴] این جایزه، برخلاف دیگر جایزه های نوبل، گاهی به جای یک فرد به یک سازمان تعلق می گیرد؛ مثلاً کمیته بین المللی صلیب سرخ سه بار این جایزه را دریافت کرده است.
اولین جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۰۱ به طور مشترک به فردریک پسی و آنری دونان اهدا شد. آنها جایزه نقدی آن به مبلغ ۱۵۰٬۷۸۲ کرون سوئدی ( معادل با ۷٬۷۳۱٬۰۰۴ کرون در سال ۲۰۰۸ ) را با یکدیگر به تساوی تقسیم نمودند. [ ۵]
کمیته بین المللی صلیب سرخ و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان با دریافت این جایزه به ترتیب سه بار ( سال های ۱۹۱۷، ۱۹۴۴ و ۱۹۶۳ ) و دو بار ( سال های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ ) ، تنها دریافت کنندگانی اند که بیش از یک بار موفق به کسب این جایزه شده اند. [ ۶]
لینوس پاولینگ، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۶۲، تنها کسی است که برندهٔ بدون اشتراک دو جایزهٔ نوبل شده است. او در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل در شیمی را دریافت کرده بود. ملاله یوسف زی جوان ترین دریافت کننده این جایزه است که در سال ۲۰۱۴ و در ۱۷ سالگی موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد. [ ۶]
تا سال ۲۰۲۳، جایزه صلح نوبل به ۱۱۱ نفر و ۲۷ سازمان تعلق گرفته است. نوزده زن موفق به کسب جایزه صلح نوبل شدند، که این رقم بیشتر از هر جایزهٔ نوبل دیگری می باشد. از زمان ایجاد این جایزه، در ۱۹ سال جایزه صلح نوبل به هیچ کسی اهدا نشد که بیشترین تعداد عدم اهداء را در کل جوایز نوبل شامل می شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین جایزه یکی از پنج جایزهٔ نوبل است که بنابر وصیت نامه نوبل به مشارکت های برجسته در رشته های شیمی، فیزیک، ادبیات، صلح و فیزیولوژی یا پزشکی تعلق می گیرد. برندهٔ جایزه، یک مدال، یک دیپلم افتخار و جایزه نقدی دریافت می کند که مبلغ آن در هر سال متفاوت است. [ ۲] بنا بر وصیت نامهٔ نوبل، این جایزه را می بایست کمیتهٔ نروژی نوبل اداره کند و یک کمیتهٔ پنج نفره به انتخاب پارلمان نروژ آن را اعطاء کند. [ ۳] این جایزه، برخلاف بقیهٔ جایزه های نوبل، نه در استکهلم؛ بلکه در اسلو و در حضور پادشاه نروژ داده می شود. زمان اهدای این جایزه، ۱۰ دسامبر، مصادف با سالمرگ آلفرد نوبل است. [ ۴] این جایزه، برخلاف دیگر جایزه های نوبل، گاهی به جای یک فرد به یک سازمان تعلق می گیرد؛ مثلاً کمیته بین المللی صلیب سرخ سه بار این جایزه را دریافت کرده است.
اولین جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۰۱ به طور مشترک به فردریک پسی و آنری دونان اهدا شد. آنها جایزه نقدی آن به مبلغ ۱۵۰٬۷۸۲ کرون سوئدی ( معادل با ۷٬۷۳۱٬۰۰۴ کرون در سال ۲۰۰۸ ) را با یکدیگر به تساوی تقسیم نمودند. [ ۵]
کمیته بین المللی صلیب سرخ و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان با دریافت این جایزه به ترتیب سه بار ( سال های ۱۹۱۷، ۱۹۴۴ و ۱۹۶۳ ) و دو بار ( سال های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ ) ، تنها دریافت کنندگانی اند که بیش از یک بار موفق به کسب این جایزه شده اند. [ ۶]
لینوس پاولینگ، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۶۲، تنها کسی است که برندهٔ بدون اشتراک دو جایزهٔ نوبل شده است. او در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل در شیمی را دریافت کرده بود. ملاله یوسف زی جوان ترین دریافت کننده این جایزه است که در سال ۲۰۱۴ و در ۱۷ سالگی موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد. [ ۶]
تا سال ۲۰۲۳، جایزه صلح نوبل به ۱۱۱ نفر و ۲۷ سازمان تعلق گرفته است. نوزده زن موفق به کسب جایزه صلح نوبل شدند، که این رقم بیشتر از هر جایزهٔ نوبل دیگری می باشد. از زمان ایجاد این جایزه، در ۱۹ سال جایزه صلح نوبل به هیچ کسی اهدا نشد که بیشترین تعداد عدم اهداء را در کل جوایز نوبل شامل می شود. [ ۷]
