فهرست فرمانروایان روم در زیر آورده شده است. این عنوان ( فرمانروا، فرمانده ) پادشاهی روم از درون جمهوری روم و پس از آنکه این جمهوری به قدرتی غالب در اروپا بدل شد به وجود آمد و ویژگی آن، یکپارچگی قدرت در دستان تنها یک تن بود تا در دستان سنا و مردم روم.
آگوستوس ( به معنای همایونفر که لقب اُکتاویانوس است، تا پیش از وی این لقب فقط برای اماکن و اشیاء به کار می رفت و با این لقب هاله ای قدسی و الهی به دور او کشیده شد[ ۱] ) را نخستین فرمانروای روم می شناسند. اما او که برای حفظ چهرهٔ قانون، دوراندیشی پیشه کرده بود، هیچ عنوان خاصی را در دوران پادشاهی برای خود برنگزید و تنها خود را با لقب افتخاری و از پیش موجود Princeps Senatus به معنای فرد عالی رتبه سنا مطرح ساخت.
تا پیش از آگوستوس و در دوران جمهوری روم، واژه امپراتور تنها به معنای فرمانده ارتش روم به کار می رفت، اما از زمان اُکتاویانوس که وی اختیارات بسیار گسترده ای به دست آورد، این کلمه معنای امروزین خود را یافت[ ۲] .
در این باره، ویل دورانت در مجموعه تاریخ تمدن جلد سوم می گوید:
"جمهوری در فارسالوس مرد و انقلاب در آکتیون به فرجام رسید. روم آن دور مقدر را که هم افلاطون می شناخت و هم ما می شناسیم پیموده بود؛ پادشاهی، آریستوکراسی، الیگارشی، دموکراسی، آشوب انقلابی، و دیکتاتوری. یک بار دیگر، در جزر و مد عظیم تاریخ، عصری از آزادی به سر رسیده و دورانی از نظم آغاز شده بود[ ۳]
واژهٔ امروزی امپراتور نگارش فارسی Imperator در لاتین است که از راه انگلیسی به زبان ما آمده است. این لقب از سوی ارتش به یک فرمانده موفق داده می شد. بهترین برابر فارسیِ این واژه فرمانروا و فرمانده همه نیروهاست؛ چرا که از فعل imperō به معنای «من فرمان می دهم» و «من دستور می دهم» برگرفته اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآگوستوس ( به معنای همایونفر که لقب اُکتاویانوس است، تا پیش از وی این لقب فقط برای اماکن و اشیاء به کار می رفت و با این لقب هاله ای قدسی و الهی به دور او کشیده شد[ ۱] ) را نخستین فرمانروای روم می شناسند. اما او که برای حفظ چهرهٔ قانون، دوراندیشی پیشه کرده بود، هیچ عنوان خاصی را در دوران پادشاهی برای خود برنگزید و تنها خود را با لقب افتخاری و از پیش موجود Princeps Senatus به معنای فرد عالی رتبه سنا مطرح ساخت.
تا پیش از آگوستوس و در دوران جمهوری روم، واژه امپراتور تنها به معنای فرمانده ارتش روم به کار می رفت، اما از زمان اُکتاویانوس که وی اختیارات بسیار گسترده ای به دست آورد، این کلمه معنای امروزین خود را یافت[ ۲] .
در این باره، ویل دورانت در مجموعه تاریخ تمدن جلد سوم می گوید:
"جمهوری در فارسالوس مرد و انقلاب در آکتیون به فرجام رسید. روم آن دور مقدر را که هم افلاطون می شناخت و هم ما می شناسیم پیموده بود؛ پادشاهی، آریستوکراسی، الیگارشی، دموکراسی، آشوب انقلابی، و دیکتاتوری. یک بار دیگر، در جزر و مد عظیم تاریخ، عصری از آزادی به سر رسیده و دورانی از نظم آغاز شده بود[ ۳]
واژهٔ امروزی امپراتور نگارش فارسی Imperator در لاتین است که از راه انگلیسی به زبان ما آمده است. این لقب از سوی ارتش به یک فرمانده موفق داده می شد. بهترین برابر فارسیِ این واژه فرمانروا و فرمانده همه نیروهاست؛ چرا که از فعل imperō به معنای «من فرمان می دهم» و «من دستور می دهم» برگرفته اند.
wiki: فهرست امپراتوران روم