فهاهه

لغت نامه دهخدا

( فهاهة ) فهاهة. [ ف َ هََ ] ( ع اِمص ) درماندگی به سخن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به فَه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس