فنوفیبرات

فنوفیبرات ( انگلیسی: Fenofibrate ) با نام تجاری تریکور یک داروی شیمیایی از دستهٔ فیبرات هاست که بیشتر برای کاهش سطح کلسترول در مبتلایان به بیماری های قلبی - عروقی استفاده می شود. همچون سایر فیبرات ها، فنوفیبرات، چربی LDL، VLDL و تری گلیسرید را کاهش و HDL را افزایش می دهد. [ ۱] این دارو به تنهایی یا همراه با داروهای استاتین برای درمان هیپرکلسترولمی و هیپرتری گلیسریدمی تجویز می شود.
فنوفیبرات از سال ۱۹۷۵ میلادی تا کنون تجویز و مصرف شده است و یکی از پراستفاده ترین فیبرات ها قلمداد می گردد. [ ۱]
از آنجایی که نتایج چند کارآزمایی بالینی بزرگ نشان داد که مصرف همزمان این دارو با استاتین ها، نه تنها سودمندی خاصی برای دستگاه قلب و عروق ندارد، بلکه احتمال عوارضی نظیر آسیب عضلانی را نیز بیشتر می کند، سازمان غذا و داروی آمریکا تائیدیه و موافقت رسمی خود را دربارهٔ مصرف همزمان فنوفیبرات و داروهای خانوادهٔ استاتین، پس گرفت. [ ۲]
در مطالعه محدود روی ۱۵ نفر از مبتلایان به کوید شدید توانست نیاز به اکسیژن را در ۱۴ نفر کاهش دهد. و طول بستری را به کمتر از یک هفته کاهش داده است.
این دارو فاکتور های التهابی ناشی از ابتلا به کوید را در عرض ۴۸ ساعت به مقدار قابل توجهی در این مطالعه کاهش داده، چون داروی کم خطری هست استفاده از آن در فاز سوم کارآزمایی در کشورهای آمریکا جنوبی و خود آمریکا قرار دارد .
فنوفیبرات سنتز تری گلیسیرید ها را کاهش میدهد و همچنین از طریق کاهش سنتز پروتئین VLDL میتواند تا حدودی در کاهش کلسترول خون نیز اثر داشته باشد. دفع این دارو عمدتا از راه ادرار است ( 60% ) اما 25 درصد آن نیز از طریق مدفوع دفع میشود لذا مصرف فنوفیبرات در اختلالات کبدی و هم در اختلالات کلیوی باید با احتیاط مصرف شود.
• نارسایی شدید کلیه
• هرگونه بیماری فعال کبدی
• مبتلایان به بیماری های کیسه صفرا
• مادران شیرده
• سابقهٔ حساسیت به فنوفیبرات یا اسید فنوفیبریک
برخی از عوارض جانبی نسبتاً شایع فنوفیبرات ( به ویژه در صورت مصرف همزمان با داروهای خانوادهٔ استاتین ) عبارتند از:
• سردرد
• درد پشت
• التهاب بینی و گلو ( شبه سرماخوردگی )
• تهوع
• درد ماهیچه
• آرترالژی
• اسهال
• عفونت مجاری تنفسی فوقانی