فنخر

لغت نامه دهخدا

فنخر. [ ف ُ خ ُ ] ( ع ص ) بزرگ جثه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فُناخر شود.

فنخر. [ ف ِ خ ِ ] ( ع ص ) سخت و درشت که در سُرون زدن باقی باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سخت و درشت که در سرون زدن باقی باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس