فنجریون

لغت نامه دهخدا

فنجریون. [ ف َ ج َ ] ( معرب ، اِ ) فلنجیون. ( فهرست مخزن الادویه ).فنجیون. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فنجیون شود.

فرهنگ فارسی

گیاهی است از تیره بیگزاسه از رده دو لپه ییها ی جدا گلبرگ . برگهایش منفرد و گلهایش دو پایه و میوه اش سته است منشائ این گیاه از جاوه می باشد . تمام اعضای گیاه مذکور سمی است . از دانه هایش عصاره ای بدست می آورند که به عنوان مسهل به کار می رود فنجریون فلنجیون .

پیشنهاد کاربران

بپرس