فناوری کمک باروری

فناوری کمک باروری ( اختصاری  فکبا ) [ ۱] یا فناوری کمک زادآوری ( اختصاری  فکزا ) [ ۱] یا اَی آرتی ( مخفف انگلیسی: ART ) [ ۲] فناوری مورد استفاده برای رسیدن به بارداری در روش هایی از قبیل تجویز داروی باروری، تلقیح مصنوعی ( درون کاشت مصنوعی ) ، لقاح آزمایشگاهی ( لقاح مصنوعی ) و رحم جایگزین ( رحم اجاره ای ) است. این فناوری تولید مثل در درجه اول برای درمان ناباروری استفاده می شود، و همچنین درمانی برای باروری شناخته شده است. به طور عمده به حوزهٔ غده های تولید مثل و ناباروری متعلق است و ممکن است شامل تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم و حفظ انجمادی ( سرماداری ) شود. برخی از اشکال فکزا نیز با توجه به دلایل ژنتیکی برای زوج های باور استفاده می شود ( تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی ) . فکزا همچنین برای زوج هایی که ناسازگار برای بیماری های مسری خاص نظیر ایدز هستند با کاهش خطر ابتلا به عفونت در هنگام بارداری مورد استفاده قرار می گیرد.
با ART، روند مقاربت جنسی ( آمیزش جنسی ) با تلقیح مصنوعی ( درون کاشت مصنوعی ) یا لقاح تخمک ( اووسیت ) در محیط آزمایشگاهی ( به عنوان مثال لقاح آزمایشگاهی ) کنار گذاشته می شود. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ( CDC ) - که نتیجه نرخ موفقیت کلینیکی باروری و قانون صدور گواهینامه در انتشار نرخ های سالیانه موفقیت ART در کلینیک های باروری ایالت متحده را از سال ۱۹۹۲ لازم می داند - تعریفی از ART می دهد که شامل "تمام درمان های باروری در هر دو ی تخمک و اسپرم گرفته شده است. به طور کلی، روش های ART شامل جراحی و برداشتن تخمک ها از تخمدان یک زن، ترکیب آن ها با اسپرم در آزمایشگاه، و بازگشت آنها را به بدن زن یا اهدای آن ها به زن دیگری است. " طبق نظرART, CDC فقط درمان هایی که در آن تنها اسپرم ها به کار گرفته ( به عنوان مثال، تلقیح داخل رحمی یا مصنوعی ) یا روشی که در آن یک تنها یک زن دارو می گیرد تا تولید تخمک بدون هدف بازیابی آن تحریک شود را شامل نمی شود. "
روش های عمده در تجویز داروی باروری ( fertility medication ) ، نظیر تکنیک های ART که با استفاده از مداخلات قابل توجه بیشتر و مؤثر است، در لقاح آزمایشگاهی ( IVF ) و گسترش آن ( به عنوان مثال OCR, AZH, ICSI, ZIFT ) شایع ترین هستند. با این حال، دیگر روش های ART نیز هستند که لزوماً بستگی به IVF ندارند ( به عنوان مثال PGD, GIFT, SSR ) .
اغلب داروهای باروری عواملی هستند که باعث تحریک تکوین فولیکول ها در تخمدان می شوند. نمونه آن ها گنادوتروپینها و هورمون آزادکننده گنادوتروپین هستند.