فناء فی ا. [ ف َ ءُ فِل ْ لاه ] ( ع اِ مرکب ) ( اصطلاح تصوف ) تبدیل صفات بشریت به صفات حق تعالی و خصایص الهی است. ( فرهنگ مصطلحات عرفا، سیدجعفر سجادی ). فناء سه مرحله دارد: محو، طمس و محق. ( فرهنگ فارسی معین ، از تقریرات فاضل تونی ). رجوع به هر یک از این کلمات شود. || در تداول عام ، بکلی فقیر و بی چیز شدن. ( یادداشت مؤلف ). - فناء فی اﷲ شدن ؛ یک بارگی تمام دارایی خود را از دست دادن. مفلس شدن. ( یادداشت مؤلف ).
